چکیده:
هدف: بررسی تأثیر بازی درمانی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان عقبماندۀ ذهنی است. روش: شبه آزمایشی است و در سال تحصیلی 90-89 در شهر خرمآباد انجام شد. جامعۀ آماری: تعداد 191 دانشآموز 5 کلاس ابتدایی مرکز کودکان استثنایی خرمآباد بودند. از هر 5 کلاس به نسبت تعداد 60 نفر جامعه نمونه براساس ویژگیهای رفتاری خاص کودکان آموزشپذیر انتخاب و در دو گروه همتای آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس مداخلات بازی درمانی در قالب 5 نوع بازی با هدف، وسیله و روش خاص روی گروه آزمایش طی 2 ماه اجراء شد. ابزار: آزمونهای معلم ساخته در دروس فارسی، ریاضی و علوم ابتدایی بود که روایی محتوایی آنها مورد تأیید معلمان مجرب و کارشناسان قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با نرمافزار SPSS در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در سطح توصیفی توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار محاسبه گردید و در سطح استنباطی از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بازی درمانی (فردی و گروهی) بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان عقبمانده اثر دارد 001/0< P. همچنین تأثیر بازیهای گروهی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان عقبمانده ذهنی بیشتر از بازیهای فردی بود. در پایان مشخص گردید که جنس دانشآموزان تأثیری در پیشرفت تحصیلیشان نداشت. بر اساس نتایج تحقیق گنجاندن جلسات بازی درمانی در برنامه درسی مرکز آموزش کودکان استثنایی همراه با پیشنهادهای دیگر توصیه گردید
خلاصه ماشینی:
"این فعالیت در زندگی آینده کودک نیز گامی به سوی رشد تلقی میشود (جی کدرسن، به نقل از صابری، 1386) از جمله تحقیقاتی که راجع به بازی کودکان عقبمانده ذهنی انجام گرفته پایاننامه مریم محمدی (1378) است که موضوع آن بررسی نظر معلمان مدارس در مورد تأثیر بازی در یادگیری و رشد عاطفی اجتماعی دانشآموزان عقبمانده ذهنی مقطع ابتدایی زنجان است.
مقایسه میانگینهای نمرات پس آزمون آزمودنیها در گروههای آزمایش انفرادی و گروهی آماره گروهها تعداد میانگین آماره t درجه آزادی سطح معناداری آزمایش انفرادی 15 17 562/2 28 013 < P آزمایش گروهی 15 6/18 با توجه به نتایج به دست آمده از جدول شماره 4 چون مقدار محاسبه شده برای آماره t یعنی 562/2 در سطح 05/0= و با درجه آزادی 28 از t جدول (96/1) بیشتر است، نتیجه میگیریم که میانگین نمرات پس آزمون گروهی که تحت آموزش بازی درمانی گروهی قرار گرفتهاند (6/18) بیشتر از میانگین نمرات پس آزمون گروهی است که تحت آموزش بازی درمانی انفرادی قرار گرفتهاند (17)، بنابراین فرضیه فوق مورد تأیید قرار میگیرد؛ یعنی اثر بازی درمانی گروهی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان عقبمانده ذهنی بیشتر از بازیهای انفرادی است.
مقایسه میانگینهای نمرات پس آزمون دانشآموزان پسر و دختر در گروه آزمایش آماره گروهها تعداد میانگین آماره t درجه آزادی سطح معناداری پسر 15 13/18 021/1 28 3120 < P دختر 15 47/17 با توجه به نتایج به دست آمده از جدول فوق، چون مقدار محاسبه شده برای آماره t یعنی (021/1) در سطح 05/0= و با درجه آزادی 28 از t جدول یعنی (96/1) کمتر است، نتیجه میگیریم که بین میانگین نمرات پس آزمون آزمودنیهای پسر و دختر که تحت آموزش بازی درمانی گروهی قرار گرفتند (گروه آزمایش) تفاوت معناداری وجود ندارد."