چکیده:
نظریه معروف در زمینه معنا و تفسیر متن «قصدی گرایی» نامیده می شود و بر اساس آن، «نیات صاحب اثر با معنای اثر یا تفسیر آن مرتبط است». در دهه های اخیر، نظریه ای که در تقابل با نظریه مشهور، با عنوان نظریه «قصدی ستیزی» یا در شکل حاد آن، نظریه «مرگ مؤلف» نامیده می شود، به شکلی فزاینده، رشد کرده است. در این مقاله، دسته ای از مهم ترین دلایل قصدی ستیزان در برابر قصدی گرایان تحت عنوان «عدم دسترسی به نیات مؤلف» بررسی شده و با دلایل و شواهد متعدد نشان داده شده است که این دلایل، پایه و اساس محکمی ندارند و نیات به معنای واقعی کلمه (نیات پدیدار شناختی)، اموری قابل دسترس هستند.
خلاصه ماشینی:
"اما در مورد اینکه آیا این هدف،مطلوب یا قابل دسترس است باید گفت:اولا،این هدف در مواردی نادر و به منظور شناخت خود مؤلف،و نه لزوما معنای متن او، میتواند مطلوب باشد؛مثلا در علم روانشناسی و برای پیبردن به ضمیر ناخودآگاه او؛ و ثانیا،با توجه به اینکه این تصورات حتی اگر ناآگاهانه باشند،گاهی به شکلی ناخودآگاه،در رفتار و گفتار شخص بروز پیدا میکنند(که خود نوعی نشانۀ زبانی است)،به نظر میرسد که بهطور محدود و جزئی،دسترسی به این تصورات ممکن باشد،هرچند شناخت تمامی این تصورات برای یک انسان عادی با ابزار محدود بشری،غیر ممکن به نظر میرسد.
آن طریق دیگر نیز لزوما باید اظهار دیگری باشد و در این اظهار هم باید قصد نهفته در پس آن را باز شناخت و به همین شکل،هر اظهاری چون معنای خودش را از مقصود و غرض فاعل خود،اخذ میکند برای فهم معنای آن، نیاز به اظهار دیگری خواهد بود و این مستلزم نوعی تسلسل است.
نقد و بررسی نقد 1:نقش کنشهای غیر نیتگون در تفسیر نیات اگرچه معنای کنشهای نیتگون،نظیر گفتار،نوشتار و کردار عامدانۀ دیگران،با نیات فاعلان این کنشها مرتبط است و اظهار به معنای خاص،یعنی تصریح خود فاعل نیز یک کنش نیتگون است،اما این اظهار تنها راه تعیین مقصود او نیست،بلکه برای تعیین قصد و نیت،عوامل و راههای دیگری نیز وجود دارد که برخی از آنها،کنشی نیتگون محسوب نمیشوند و ازاینرو،فهم آنها نیازمند فهم نیات نهفته در ورای {o(1)."