چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تعهد به مدرسه، نگرش به موادمخدر و مصرف آن در دانشآموزان سال سوم دبیرستان بود. روش: این پژوهش از نوع همبستگی بوده و نمونهگیری به روش خوشهای تصادفی انجام شده است. بدینصورت که تعداد 200 نفر از دانشآموزان سال سوم، که در سال تحصیلی90-89 مشغول به تحصیل بودند، انتخاب و به سه پرسشنامه بررسی وضعیت مصرف مواد، نگرشسنج مخدرها و تعهد به مدرسه پاسخ دادند. یافتهها: نتایج نشان داد که نگرش مثبت به مواد و عدم تعهد به مدرسه با مصرف مواد در دانشآموزان رابطه مثبت و معناداری دارد. نتیجهگیری: طراحی برنامههای مدرسه محور برای ایجاد تغییر در دانش و نگرش و افزایش تعهد به مدرسه باید مورد توجه برنامهریزان پیشگیری از مصرف مواد قرار گیرد.
Introduction: The aim of current research was the study of relationship between commitment to school، attitude toward narcotics، and drug abuse among high school third grade students. Method: The research method was correlational design. 200 males and females students in grade three of high school were selected randomly by use of cluster sampling method in the educational year of 1389-90. Three questionnaires namely: hazardous behaviors، attitude toward narcotics، and commitment to school were administered among selected sample. Results: The results showed that positive attitudes toward narcotics and lack of commitment to school were correlated to students’ drug abuse positively. Conclusion: Designing student-centered programs in order to change in students'' knowledge and attitudes must be taken into account by program-designers for preventing of drug abuse.
خلاصه ماشینی:
"حیطه خانواده، حیطه مدرسه، حیطه فردی/همسالان و حیطه اجتماعی (هاوکینز و همکاران، 2001، به نقل Winnail, Valois, McKeown, Saunders & Pate Hirschi & Gottfredson Stockwell, Graenwald, Toumbouou & Loxley از ماهجویی، 1379).
از آنجا که تاکنون در شهرستان الیگودرز، پژوهشی در زمینهی اطلاع رسانی و پیشگیری از معضل اعتیاد در دانشآموزان دبیرستانی صورت نگرفته است، هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین تعهد به مدرسه، نگرش به مواد و مصرف مواد در بین دانشآموزان سال سوم دبیرستان در شهرستان الیگودرز بود.
2-پرسشنامه نگرش سنج موادمخدر: این مقیاس، قسمتی از پرسشنامه عوامل خطرساز و حفاظتکننده است که بر اساس ابزارهای مشابه در زمینه سنجش عوامل خطرساز و حفاظتکننده، از جمله پرسشنامه جوامع مراقب نوجوانان (پولارد 2 و همکاران، 1996؛ به نقل از محمدخانی، 1386) و شاخص عوامل حفاظتکننده فردی (اسپرینگر 3 و فیلیپس 4 ، 1995؛ به نقل از محمدخانی، 1386)، ارزیابی تابآوری کودکان سالم (کنستانتین و همکاران، 1999؛ به نقل از محمدخانی، 1386) و مطالعات مرکز اجتماعی دانشگاه یوتا (1998) و سایر ابزارها، توسط محمدخانی تهیه و بر روی 3000 نفر از دانشآموزان راهنمایی و متوسطه هنجاریابی شده است.
بنابراین، مدارس باید از طرفی، از طریق آگاهی دادن در مورد مضرات موادمخدر و عواقب خطرناک آنها، روی نگرش و رفتار دانش آموزان تأثیر بسزایی بگذارند و از سوی دیگر، با فراهم کردن فضای روانی-اجتماعی مثبت، ارتباط مثبت و صمیمانهای را بین دانشآموزان و کارکنان مدرسه ایجاد کنند، تا باعث تقویت احساس تعهد به مدرسه در آنان شده و دانش آموزان را در برابر رفتارهای پرخطر از جمله مصرف موادمخدر محافظت کنند (محمدخانی، 1385؛ طارمیان، 1384)."