خلاصه ماشینی:
"به همیندلیل این اصطلاح صبغهای سیاسی نیز یافت،که اگر چهتجانس چندانی با معنای هنری آن ندارد،اما میتوانگفت که در«غیر متعارف»بودن و ستیزه با عرف و موازینمالوف و قدیمی،با نظریههای پیشتازی گرایی در هنر،شباهت هم دارد.
اگر چه در پایان سده نوزدهم میلادی،برای مدتیکوتاه اصطلاح«آوانگاردیسم»(پیشتاز گرایی)کم وبیش یاد«باکونین»و نیز گرایش سیاسی را هم به ذهنمتبادر میکرده است،اما به زودی این اصطلاح از نظرسیاسی کمرنگ و بیاهمیت گردیده است و یا آنکه معنایهنری آن،قویا و وسیعا سایر معانی آن را-و نیز معنایسپاهیگری آن را به خصوص برای هنرمندان،به خصوصبرای هنرمندان تئاتر-مستور و محو کرده است.
a. j )مهم است و در تاریخ هنر و ادبیاتبسیار به کار رفته و در این نوشته من کوشیدهام تا ایناصطلاح را که در واقع بسیار هم کلی است معنی کنم وتجلی آن را در دبستانها و جنبشهای هنری جدید(داداییسم،فوتوریسم،سورئالیسم)مورد بررسی قراردهم و زمینههای تاریخی،اجتماعی،اقتصادی و فلسفی وهنری پیدایش آن را نمودار سازم.
20-زمینههای سیاسی گرایش به«نوآوری گرایی»،«تجربه گرایی»و«پیشتازی گرایی» سده نوزدهم میلادی شاهد تکاپوها،کشمکشها ودگرگونیهای وسیع سیاسی،اجتماعی،نظامی و اقتصادی(به تصویر صفحه مراجعه شود)صحنهای از نمایشنامۀ«طبیعت گرایانه»(ناتورالیستی citsilaruran ):«بافندگان»،اثر«گرهارت هاپتمان»- trahreg )(1946-1862, namtpuah «طبیعت گرایی»و«واقعیتگرایی»(رئالیسم msilaer )در سده نوزدهم به سبب شرایط خاص تاریخی،سیاسی،اجتماعی،فرهنگی و هنری آن زمان،و به ویژه در چالش بادبستان«رومانتیسم»(انگاره گرایی)پدیدار شد.
این افکار و نظریهها،نه فقطبخش مهمی از فلسفه سیاسی-اقتصادی و علومروانی-اجتماعی اواخر قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم رابه وجود آورده بود،بلکه آن نظریهها و افکار،به نوبه خودزیر بافت و زمینه پیدایش جریانهای،جنبشها و دبستانهایادبی-نمایشی گردیده بودند."