خلاصه ماشینی:
"مشکلات بازار کار ایران در سنجش با کشورهای یادشده به لحاظ پهناوری،جمعیت،منابع زیرزمینی و امکانات طبیعی در وضع مطلوبی قرار دارد17که در جدولهای 1 و 2 بدانها اشاره شده است: جدول شماره 2-نرخ بیکاری در کشورهی مورد بررسی Source:ILO,Key Indicators of the Lobour Market,1999 ولی از سوی دیگر ایران برای ایجاد اشتغال و ارتباط دادن نظام آموزش عالی با برنامههای توسعه و بازار کار با مشکلات بزرگی روبرو است که مهمترین آنها بدین قرار است: 1-کمبود نیروی انسانی متخصص و با تجربه برای کارآفرینی 2-نبود تسهیلات لازم برای تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز جامعه 3-هماهنگ نبودن دیدگاههای سیاستمداران و برنامهریزان در زمینهء اولویتهای توسعه 4-همخوانی نداشتن رشتههای دانشگاهی با بازار کار 5-نبود آمارها و دیگر اطلاعات معتبر که بتوان سیاستها،طرحها و اقدامات اصلاحی را بر پایهء آنها بنیان گذاشت.
6-نبود توجه نسبت به بهرهگیری از فرصتهای آموزشی خارجی 7-کمبود دورههای مطالعاتی نیمه وقت یا شبانه 8-نبود ارتباط میان دانشگاه و صنعت پیشنهادها همانگونه که در فصلهای پیشین بیان شد، کشورهای مورد بررسی پس از جنگ جهانی دوم بویژه در طول چهار دههء اخیر تلاشهایی در جهت ایجاد اشتغال،توسعهء نظام آموزش عالی و ارتباط آن با برنامههای رشد و توسعه و بازار کار آغاز کردند و توانستند به موفقیتهایی دست یابند.
به نظر میرسد توجه به آنها در برنامههای آموزشی و درسی شایستهء تأمل باشد؛زیرا آنچه اعلام شده نشانگر آن است که وزارت علوم،تحقیقات و فناوری در پی تکنولوژی و فناریهای تازه است: 1-ایجاد روحیهء اعتماد به نفس و خودباوری -دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی باید به گونهای ارائه دهندهء درسهای دانشگاهی باشند که روحیهء اعتماد به نفس و خودباوری فرهنگی را در میان دانشجویان تقویت کنند تا آنان به دانشهای موجود بسنده نکرده و در راه کسب دانشها و مهارتهای جدید بکوشند."