چکیده:
تدریس ساخت دار شیوه ای برای سازماندهی کلاس درس و مناسب ساختن فرایند و شیوه تدریس با ویژگی های درخودماندگی است. این روش شیوه ای برای ساخت دادن به برنامه های آموزشی با توجه به مشکلات، مهارت ها و علائق افراد درخودمانده است. تدریس ساخت دار چهار مولفه دارد که در هر برنامه آموزشی به هم می پیوندند: ساختار فیزیکی، برنامه های روزانه، روش های کار و ساختار و اطلاعات دیداری. در مقاله حاضر به طور اجمالی به معرفی این روش پرداخته می شود.
خلاصه ماشینی:
"برای دانشآموزان درخودمانده که به کلاسهای مخصوص نیاز دارند، ایجاد فضاهای ویژه برای انجام فعالیتهای یادگیری خاص، علامتگذاری مشخص محدودهها و اطمینان از اینکه مواد به آسانی در دسترس هستند به آنها کمک خواهند کرد تا بفهمند کجا باید بروند و به آنها اجازه میدهد مواد مورد نیازشان را به طور مستقل بدست آورند.
همچنین مشکلات زبان دریافتی نیز میتواند باعث شود کودکان در درک آنچه از آنها خواسته میشود دچار مشکل شوند که این غالبا منجر به ایجاد مقاومت در برابر بخشهای مختلف برنامه درسی میشود.
روشهای کار به کودکان برای درک آن چه از آن ها به هنگام انجام هر فعالیت خاص انتظار میرود کمک میکنند بطوریکه آنها میتوانند خودشان را با شیوهای معین، سازماندهی و تکالیفشان را مستقل از کمک بزرگسالان به گونهای مناسب کامل کنند.
این آموزشها، برای کودکان درخودمانده اطلاعات دیداری را که متناسب با سطح ادراکی آنها است و توضیح میدهد که دقیقا چه کاری باید انجام دهند فراهم میآورد.
نتیجه گیری همانطور که با مروری بر تعدادی از پژوهشهای انجام شده در زمینه اثر بخشی برنامه تیچ مشاهده میشود، این برنامه با در نظر گرفتن ویژگیهای خاص کودکان درخودمانده و متناسب ساختن فعالیتهای یاددهی- یادگیری با این ویژگیها میتواند به طور سودمندی در آموزش کودکان درخودمانده مورد استفاده قرار گیرد و باعث افزایش مهارتهای آنها در حیطههای مختلف فردی و اجتماعی شود.
Schopler, Mesibov & baker 14.
Benefits of treatment and education of autistic and communication handicapped children (teach) program as compared with a non-specific approach."