چکیده:
هدف : هدف از انجام این پژوهش بررسی تعامل کلامی بین مادر و کودک دارای لکنت و مقایس آن با کودکان بدون لکنت است .
روش : از بین مراجعه کنندگان دارا ی لکنت به کلین یکهای گفتاردرمان ی شهرستان رباط کریم در دو ماه مهر و آبان 1384 ، 20 کـودک به همراه مادرانشان به صورت تصادف ی انتخاب شدند و نمونه های گروه مقایسه نیز از بین دانش آموزان ناحیه یـک شهرسـتان ربـاط کریم که با گروه اول همتا شده بودند، انتخاب شدند . از 40 جفت مادر و کودک، 20 جفت شامل مادر طبیع ی و کـودک دارا ی لکنـت بودند که از میان کودکان 18 نفر پسر و 2 نفر دیگر دختر بودند که دارای میانگین سنی 8 / 8 دامنه 12 / 4 - 7 / 2 بودنـد و 20 جفـت دیگر شامل م ادر و کودک بدون لکنت بودند که به لحاظ جنس ی و سن ی با گروه مقایسه، منطبق شده بودند و متوسط سـن ی کودکـان آنها نیز 12 / 1 - 7 / 0 8 / 9 سال بود . کودکانی که دارا ی مشکلات شنوای ی، تولید ی ، صوت، زبان، روان ی و عاطف ی، جـسمان ی و یـا روانی گفتار در کودکان بدون لکنت بودند، از مطالعه حذف شدند . از هر گروه یک نمونه گفتار ی به مدت 15 دقیقه ضبط شد کـه 5 دقیقه اول شامل تعامل کلام ی کودک با درمانگر و 10 دقیقه باق ی شامل تعامل کلام ی مادر و کودک در هنگام کامل کردن یک پـازل تصویری بود که هم این تعاملات با دستگاه ضبط صوت ضب ط و در نهایت پیاده شد . یافته ها : میـانگین امتیـازات در تمـام ی اجـزا ی ارتباطی هم در گروه مادران کودکان دارا ی لکنت در مقایسه با گروه مادران کودکان بدون لکنت و هم در گـروه کودکـان دارا ی لکنت در مقایسه با همتایان عاد ی شان به جز در تعداد کل کلمات تفاوت معنادار ی باهم نداشتند؛ تنها تفـاوت معنـادار بـ ین مـادران کودکان دارای لکنت و بدون لکنت در تعداد کل کلمات به کار رفته بود P= / 037 ؛ بدین معنا که مـادران دارا ی کودکـان دارا ی لکنت از میزان کلمات بیشتر ی نسبت به مادران کودکان عاد ی استفاده م ی کردند و از سوی ی دیگر بین میزان کلمات اس تفاده شـده در P=0/49 کودکان دارای لکنت و گروه مقایسه نیز تفاوت معناداری وجود داشت
نتیجه گیری : نتایج نشانگر تفاوتهای ی در تعامل کلام ی و بالا بودن سرعت گفتار ی مادران کودکـان دارا ی لکنـت و فرزنـدان دارا ی لکنت در مقایسه با گروه مقایسه است . یافته های این پژوهش بر تعاملهای کلامی در درمان کودکان دارای لکنت تأکید می کند
خلاصه ماشینی:
"در همهء این مطالعات نتیجه کسبشده عبارت بود از اینکه والدین کودکان دارای لکنت در تعامل کلامی با فرزندانشان از والدین افراد بدون لکنت،متفاوت عمل نمیکنند و در نهایت براساس نتایج مطالعه حاضر،میتوان اینگونه نتیجهگیری کرد که رفتارهای کلامی والدین به لحاظ اجزای ارتباطی نه اجزای فرازبانی9در شروع و تداوم لکنت به آن اندازه که گمان میرفت مؤثر باشند،دارای نقشی تأثیرگذار نیستند و از سویی دیگر، یافتههای این مطالعات بیانگر این موضوع است که سرعت گفتاری مادران کودکان دارای لکنت بیشتر از مادران کودکان بدون لکنت است و این قضیه در رابطه با خود کودکان دارای لکنت نیز مصداق دارد و به همین دلیل پیشنهاد میشود که در بحث علتیابی شروع و تداوم اختلال لکنت،بایستی توجه و تمرکز را از نوع تعامل کلامی والدین به نحوه تعامل والدین با کودکانشان تغییر داد و متغیرهایی مانند سرعت مکالمه و تعداد کلماتی که در واحد زمان بیان میشود،در مکالمه والدین مد نظر قرار گیرد؛زیرا تعداد کلمات بیانشده در واحد زمان از یک سو زمان پردازش کلمات را در ذهن کودک افزایش میدهد و بدین سبب ایجاد نوعی آشفتگی ذهنی میکند و از سویی دیگر کودک را وادار به پاسخگویی در حد سرعت مادر میکند که این مسئله خارج از توان کودک است و باعث وخامت بیشتر اختلال و تداوم آن میشود و با مطالعات دیگر همسو است(کلی و کانچر،2991؛میرز و فریمن 5891)."