چکیده:
در این نوشتار یکی ازحقایقی را که مورد انکار ابنتیمیه قرار گرفته، بررسی کردهایم و آن روایت مشهور نبوی6 است که فرمودهاند: «یافاطمه ان الله یغضب لغضبک و یرضی لرضاک». ابنتیمیه سند و دلالت آن را رد کرده و آن را فاقد اسناد صحیح یا حسن دانسته و از نظر دلالت هم آن را فضیلتی برای حضرت فاطمه3 ندانسته است. ولی این روایت با سند معتبر که طبق نظر برخی از حدیثشناسان، صحیحالسند و طبق نظر برخی، حسنالسند است، نقل شده است و بر صحت آن تصریح کردهاند. روایات صحیح دیگری هم مضمون آن را تأیید میکنند و این روایت مانند آیه تطهیر بر عصمت آن حضرت دلالت دارد.
خلاصه ماشینی:
"به جز این کتب که ذکر کردیم، در کتب علمای دیگر از اهلسنت مثل شافعیان و حنفیان که قبل از ابنتیمیه میزیستند نیز این روایت ذکر شده است که برای تأیید سخن خود در اینجا به برخی اشاره میکنیم: ـ دولابی، محمد بناحمد (320ق) در کتاب الذریة الطاهرة النبویة؛ 3 ـ خرکوشی، ابوسعید (406ق) در کتاب شرف المصطفی؛ 4 ـ ابنمغازلی، محمد بنمحمد واسطی (483ق) درکتاب المناقب؛ 5 ـ طبری، محب الدین (694ق) در کتاب ذخایر العقبی؛ 6 ـ رافعی قزوینی، عبدالکریم (623ق).
6 ظاهر کلام ابنعدی این است که روایات او را بیاشکال دانسته، علی الخصوص احادیثی را که حسین بنزید از اهلبیت: نقل میکند، مورد تأیید او است و نکره بودن مربوط به احادیث دیگر او است و روایت مورد بحث ما نیز از روایاتی است که از اهلبیت: نقل شده است؛ چنانکه ابونعیم اصفهانی گفته است: «قال رسول الله: یا فاطمة، إن الله تعالی یغضب لغضبک و یرضی لرضاک» تفرد بروایة هذا الحدیث العترة الطیبة خلفهم عن سلفهم حتی ینتهی إلی النبی (صلی الله علیه وسلم)؛ 7 این روایتی است که راویان آن فقط از اهلبیت: هستند و خلفشان از سلفشان تا رسول خدا6 آن را نقل کردهاند.
چیزی به وسیله آن است؛ چنانکه خود ابنتیمیه بر این مطلب تصریح میکند و بعد از نقل حدیثی از کتاب حلیة الاولیاء در مورد وجود غوث در هر زمان، میگوید: «کان أهل الحدیث لا یروون مثل هذه الأحادیث؛ لما ثبت فی الصحیح عن النبی6 أنه قال: من حدث عنی بحدیث و هو یری أنه کذب فهو أحد الکاذبین؛ 1 یعنی روش اهلحدیث براین بود که این نوع احادیث را که میدانند مجعول و کذب است، نقل نمیکنند، بهدلیل حدیث صحیح پیامبر6 که فرمود: هرکس حدیثی را که میداند کذب است، نقل کند، پس او نیز یکی از دروغگویان است."