چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش بهداشت روان به داوطلبان بهداشتی و پزشکان متخصص غیرروانپزشک در جلب مشارکت مردمی و ارایه خدمات بهداشت روان در قالب یک الگوی مشارکتی شهری بود.
روش: ساکنان سه محله 11، 16 و 18 منطقه شش شهر تهران به عنوان جمعیت زیرپوشش درنظر گرفته شدند. 20 داوطلب (بهعنوان رابط بهداشت روان)، شش کارشناس ارشد روانشناسی بالینی یا مشاوره، سه روانپزشک و 15 پزشک متخصص غیرروانپزشک (همگی ساکن منطقه شش شهرداری) آزمودنیهای پژوهش حاضر بودند که داوطلبانه و بهوسیله فراخوان عمومی در طرح شرکت کردند. دادهها به دو روش کمی (با کاربرد پرسشنامههای ویژگیهای جمعیتشناختی، نظرسنجی پزشکان متخصص و نظرسنجی رابطان بهداشت روان) و کیفی (با ثبت تجربهها و مشاهدهها) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل دادهها با کمک SPSS-15 و به روش آزمون آماری t وابسته انجام شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد نمرههای بهدست آمده از دو پرسشنامه نظرسنجی رابطان بهداشت روان و پزشکان متخصص در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت دارد (002/0≥p). هم چنین رابطان بهداشت روان شهری پس از آموزش به شناسایی بیماران محله پرداخته، آنها را به مراکز مشاوره، پزشکان متخصص و بیمارستان محلی ارجاع دادند.
نتیجهگیری: آموزش مفاهیم بهداشت روان و درگیری رابطان و پزشکان متخصص در یک الگوی مشارکتی در محلهها، میتواند روش موثری برای ارایه خدمات مراقبتهای بهداشت روان اولیه در شهرهای بزرگ باشد.
Objectives: The aim of the present study was to assess the degree of efficiency of mental health education for non-psychiatrist medical specialists in attracting public cooperation and the provision of mental health in the form of an urban cooperative model.
Method: The residents of districts 11، 16، and 18 in municipality area 6 of Tehran were considered as the covered community. 20 volunteers (as mental health contact)، three individuals with master degree in clinical psychology or consultation، three psychiatrists، and 15 non-psychiatrist specialists (all from municipality area 6) comprised the subjects of the present study and voluntarily participated in this research. Data were gathered using quantitative (demographic questionnaires، specialists’ survey، and mental health contact survey) as well as qualitative (registering observations and experiences) methods. Data analysis was done via SPSS-15 and using dependent t-test.
Results: The findings revealed that the scores of the volunteers and specialists changed from pretest to post-test (p≥0.002). Also، urban mental health contacts identified the districts’ patients subsequent to the training، and referred them to consultation centers، medical specialists، and district hospitals.
Conclusion: Teaching mental health concepts to volunteers and medical professionals and involving them in a cooperative fashion in districts can be an efficient method of providing primary mental health services in large cities.
خلاصه ماشینی:
"مقالۀ پژوهشیاصیل lanigirO elcitrA خدمات بهداشت روان شهری؛الگوی مراقبتهای بهداشتی اولیه همراه با مشارکت اجتماعی دکتر جعفر بوالهری1،دکتر علی زجاجی2،عیسی کریمی کیسمی3،محبوبه نظری جیرانی4سکینه طبائی5 :ecivreS htlaeH latneM nabrU noitapicitraP ytinummoC htiw ledoM eraC htlaeH yramirP ,2imosiK-imiraK assI,1ijajoZ ilA,*irahloB rafaJ 4eeabaT henikaS,3inarieJ-irazaN heboobhaM چکیده {IBهدف:هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش بهداشتروان به داوطلبان بهداشتی و پزشکان متخصص غیرروانپزشک در جلبمشارکت عمومی و ارایه خدمات بهداشت روان در قالب یک الگویمشارکتی شهری بود.
20 داوطلب(به عنوان رابط بهداشت روان)،شش کارشناس ارشد روانشناسی بالینییا مشاوره،سه روانپزشک و 15 پزشک متخصص غیرروانپزشک(همگیساکن منطقه شش شهرداری)آزمودنیهای پژوهش حاضر بودند کهداوطلبانه و به وسیله فراخوان عمومی در طرح شرکت کردند.
(1)- noitazinagrO htlaeH dlroW (2)- noisserped rojam (3)- ainam (4)- ainerhpzihcs (5)- yerroT (6)- noitneverP dna lortnoC sesaesiD rof retneC (7)- atA amlA (8)- erac htlaeh yramirp (9)- retneC gnilesnuoC dna secivreS lageL ytinummoC روش آزمودنیهای پژوهش میدانی-مداخلهای و کاربردیحاضر،دربرگیرنده 20 داوطلب(به عنوان رابط بهداشت روان)ساکن منطقه شش شهرداری تهران،شش کارشناس ارشدروانشناسی بالینی یا مشاوره،سه روانپزشک و 15 پزشکمتخصص غیرروانپزشک بود،که همگی به صورت رایگان بهفراخوان اولیه و بررسی مقدماتی برای شرکت در طرحبهداشت روان منطقه اعلام آمادگی کرده بودند.
بنابراین در پژوهش حاضر تلاش شد با تجربهموجود از تلفیق بهداشت روان در CHP ،با بهرهگیری ازنیروهای داوطلب و رابطان بهداشتی و برای نخستین بار بابه کارگیری همکاری داوطلبانه مراکز خدمات مشاورهای ومطب پزشکان متخصص غیرروانپزشک شهر تهران-کههمیشه از یک برنامه ارایه خدمات مراقبتهای اولیه بهداشتروان محروم بوده است-الگویی مشارکتی برای ارایه خدماتبهداشت روان طراحی و ارایه شود.
narheT ni noitnevrep noitcidda dna htlaeh latnem ni dehsilbupnU,narI,narheT,etutitsnI cirtaihcysP narheT (naisreP)."