خلاصة:
عصر امروز را عصر اطلاعات مینامند. عصری که نفوذ انواع مختلف ابزارهای اطلاعرسانی در جامعه موجب شده است تا در کمترین زمان ممکن اطلاعات در سراسر دنیا منتشر گردد. بنابراین، موجب شده است تا رسانهها تلاش نمایند تا در این فضای رقابتی (رقابت رسانهای) سهم مخاطب بیشتری را به خود جلب کنند. این امر ممکن نیست مگر اینکه رسانه در جامعه نقشی فعال و متمایز ایفا نماید. آنچه می تواند رسانهها را در فضای رقابتی متمایز سازد، شهرت آنهاست. مهمترین متغیر در این بین که منبع مزیت رقابتی نیز محسوب میگردد، منابع انسانی رسانه است. لذا، تحقیق حاضر با هدف مطالعة نقش توسعة منابع انسانی، مهمترین عامل تأثیرگذار بر شهرت رسانهای در واحد مرکزی خبر انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- همبستگی و بهطور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. بر این اساس مدل ساختاری از چگونگی روابط میان متغیرهای اصلی پژوهش در نرمافزار لیزرل اجراشد. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که بین این متغیرها رابطة معناداری وجود دارد و اعتبار مدل پیشنهادی پژوهش تأیید میگردد.
ملخص الجهاز:
شـکی نیسـت کـه نحـوة کارکرد کارکنان خبر رسانه یکی از عوامل تأثیرگذار اصلی در شهرت رسانه شمرده می شود و این کارکرد بستگی به نتایج دانش ، مهارت ها و توانایی ها دارد؛ یعنی ، سرمایة انسانی که ایـن هـم بـه نوبة خود به سرمایه گذاری سازمانی در سهام دانش و جریان های دانشـی وابسـته اسـت .
با توجه به رسالت رسانة ملی که در اسناد بالادستی رسانه همچون قانون اساسـی جمهـوری اسلامی و افق رسانة ملی تدوین و منتشر شده و از سوی دیگر برخـی واقعیـت هـای انکارناپـذیر موجود در جامعه همانند افزایش رو به رشـد آنـتن هـای مـاهواره ای ، تغییـرات در قـوانین جـذب آگهی های بازرگانی جهت افزایش درآمدهای تبلیغات رسانة ملی و نتـایج نظرسـنجی هـای درون سازمانی دال بر کاهش مخاطبان خبر رسانة ملی سبب شد تا محققـان در ایـن راسـتا و بـا ایـن دغدغه که عامل نیروی انسانی چگونه در بازگشت شهرت رسانه ای مؤثر است ، پژوهشـی جهـت تبیین مدل توسعة منابع انسانی به منظور دستیابی بـه شـهرت رسـانه ای در واحـد مرکـزی خبـر صورت دهند.
با توجه به تعاریف ارائـه شـده و ذکر تحقیقات گذشته ، محققان ، مدل مفهومی زیر را برای تبیین ماهیت روابط میان عوامل مـؤثر بر توسعة منابع انسانی ، کیفیت خبری و شهرت رسانه ای به شرح شکل ١ ارائه کردند.
عوامل سازمانی نیز از عوامل اصلی ایجاد توسعة منابع انسانی در سازمان های رسانه ای است ؛ یعنی فرضیة دوم تحقیق نیز تأیید می شود.