خلاصة:
افزایش رقابت تجاری موجب تمرکز سازمان ها بر فعالیت های محوری خود و استفاده از
راه کارهای برون سپاری و شک لگیری زنجیره تامین شده است . وجود عواملی نظیر مسائل
سیاسی، نوسانات تقاضا، تغییر ات راهبردی ، ناپایداری های مالی و حوادث طبیعی موجب
افزایش عدم قطعیت و بروز ریسک هایی در زنجیره تامین می شود. مدیریت چنین ریسک هایی
جهت کاهش آسیب پذیری زنجیره تامین، ضروری می باشد . با توجه به اینکه مدیریت
ریسک تامین یکی از اساسی ترین بخش های مدیریت ریسک زنجیره تامین به شمار می رود،
در این تحقیق به بررسی موضوع مدیریت ریسک تامین پرداخته شده است. همچنین روشی
برای کمی نمودن ریسک هایی نظیر دیرکرد در تحویل، مشکلات کیفیتی، حوادث طبیعی
، و ریسک مالی تامین کننده با استفاده از ابزارهایی مانند ارزش در معرض ریسک 1
تئوری مقدار فرین 2 و جریان نقدی در معرض ریسک 3 پیشنهاد شده است و در ادامه، مدلی
برای انتخاب و تخصیص سفارشات میان تامین کنندگان جهت حداقل نمودن ریسک تامین،
با در نظر گرفتن عوامل ریسک، ارائه شده است. در پایان نیز مثالی برای نشان دادن کارای ی
مدل پیشنهادی، ارائه گردیده است.
The general trend to focus more on core competencies has forced companies to use outsourcing strategies and led to appearance of supply chain. Supply chain risks can arise from many sources، including political events، demand fluctuation، technological changes، financial instability and natural disasters. To be able to handle these risks، supply chain risk management is needed. Managing supply risk is an essential part of the supply chain risk management and in this research we focus on supply risk management. We use value at risk، extreme value theory and cash flow at risk to present a method for quantification of supply risks such as late delivery، quality risk، natural disasters risk and business risk (financial instability of suppliers). Furthermore، a model for supplier selection and order allocation based on these supply risks، has been proposed. Finally، a numerical example is presented and some computational result is reported.