خلاصة:
سابقه و هدف: سندرم درد عضلانی- فاشیایی (myofascial pain syndrome; MPS)، یکی از بیماری های مهم عضلانی- اسکلتی است و از عوارض مهم آن، افت عملکرد، اختلال خواب، افت کیفیت زندگی و عوارض روانی می باشد. در مورد درمان آن، اختلاف نظر بسیار است و شامل درمان های دارویی (داروهای ضد التهابی غیراستروییدی، ضدافسردگی های سه حلقه ای و سایر ضدافسردگی ها، داروهای ضدتشنج و مخدرها)، درمان های فیزیکی و ورزش های کششی، تزریقات، اولتراسوند و نهایتا لیزر می باشد. درمان های قبلی در پاره ای موارد، دارای عوارض بوده و نتایج متناقضی به دنبال داشته اند. اثر لیزر در این سندرم مورد بحث می باشد و در کشور نیز هیچ تحقیقی در این زمینه انجام نشده است. لذا هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر لیزر و اولتراسوند در درمان سندرم درد عضلانی- فاشیایی است.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، برای آن دسته از بیماران مراجعه کننده به کلینیک طب فیزیکی بیمارستان شهدای تجریش که در نتیجه بررسی شرح حال و معاینه بالینی دقیق، تشخیص MPS در قسمت فوقانی عضله تراپزیوس مطرح شده بود، پس از اخذ رضایت کتبی آگاهانه، شدت درد در استراحت، فعالیت و شب به وسیله پرسشنامه visual analogue scale (VAS) اندازه گیری شد. همچنین بیماران فرم (NDI) disability index neck را تکمیل کرده و آستانه شروع درد به واسطه فشار، توسط ارزیابی الگومتریک تعیین شد. سپس بیماران به روش تصادفی، به ترتیب در گروه های A،B،C (گروه های درمان لیزر، اولتراسوند و لیزر نمایشی) تقسیم شدند. 6 هفته بعد از اولین ویزیت، بیماران مجددا ویزیت شده و فرم ها را تکمیل نمودند. به منظور تحلیل نتایج درمان، اطلاعات به دست آمده به صورت دوسوکور مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل داخل گروه ها، با آزمونWilcoxon و بین گروه ها (لیزر و اولتراسوند)، با آزمونMann-Whitney U انجام شد. یافته ها: اولتراسوند، در بهبود VAS در فعالیت و ارزیابی های الگومتریک (01/0p<) و بهبود VASدر شب و در استراحت و بهبود ناتوانی گردنی (05/0p<) موثر بود. لیزر نیز در بهبودVAS در فعالیت (01/0p<) و NDI (001/0p<) موثر بود. همچنین در بهبود VAS در شب و در استراحت (05/0p<) و بهبود ارزیابی های الگومتریک (001/0p<) موثر واقع شد. لیزر نسبت به اولتراسوند در بهبود ناتوانی گردنی تاثیر بیشتری داشته (05/0p<) و همچنین بهبود بیشتر در ارزیابی های الگومتریک نشان می دهد (01/0p<).
نتیجه گیری: این تحقیق، لیزر را به عنوان یکی از درمان های ارجح در درمان سندرم درد عضلانی- فاشیایی ناحیه گردن مطرح می کند.
Background & Objectives: Myofascial pain syndrome (MPS) is one of the main musculoskeletal diseases whose main complications are decrease of function، decrease quality of life and functional problems. MPS has many treatment options including pharmaceutical treatments such as (Non-steroidal anti-inflammatory drugs، tri-cyclic antidepressants and other antidepressants، anti-epileptics and opioids)، physical therapy (hotpacks، TENS، ultrasound، stretching and laser) and injections. Because of lacking potent evidence for routine treatments and their side effects، controversy about efficacy of laser، and lack of documents about this matter in our country، we evaluated effects of laser on patients suffering from MPS. Materials & Methods: In this randomized clinical trial، patients referring to Shohadaye Tajrish Hospital (affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences، Tehran، Iran) who were diagnosed to have upper trapezius MPS by the history and physical exam، filled the informed consent documents and their pain severity was measured at rest، movement and at night by visual analogue scale (VAS) questionnaires. Also the patients filled neck disability index form (NDI) and pain threshold were determined by algometric evaluation. Then patients were classified to A، B، C groups randomly for (laser، ultrasound، and sham laser). After 6 weeks the patients were visited again، the forms were filled and data were gathered for statistic analysis. Results: Ultrasound was effective in decreasing the VAS at movement and algometric evaluation (p<0.01)، and in decreasing the VAS at night and at rest and NDI (p<0.05). Laser also was effective in decreasing the VAS at movement (p<0.01)، at night and at rest (p<0.05) and was effective in improving algometric evaluation and NDI (p<0.001). Conclusion: Laser was more effective than Ultrasound in decreasing the NDI and improving algometric evaluation.