خلاصة:
این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر میزان پرخاشگری زندانیان زندان مرکزی قم انجام شده است. بدین منظور، نمونه ها به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. از کل جامعه آماری تعداد 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفره، شامل یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت هشت جلسه گروه درمانی 90 دقیقه ای به شیوه یکپارچه توحیدی به منظور کاهش رفتارهای پرخاشگرانه قرار گرفت. گروه کنترل تحت هیچ برنامه ای قرار نگرفت. بلافاصله بعد از پایان جلسات درمانی، پس آزمون و دو ماه پس از پایان جلسات، آزمون پیگیری صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی موجب کاهش معنی دار میزان پرخاشگری آزمودنی ها در مراحل پس آزمون و پیگیری می گردد (P < 0/01).
The present paper seeks to investigate the effect of integrated monotheistic therapy on the aggression level of the prisoners in the Central Qom Prison. To this end، the samples were selected by multi-stage cluster sampling method. From the whole statistical population، 30 people were randomly selected and divided into two groups; experimental and control (15 people each). The experimental group underwent group therapy over eight nine-minute sessions on the basis of integrated monotheistic therapy with the aim of decreasing behavioral aggression. The control group was given no examination. Immediately after the therapy sessions، a post test and two month later a follow-up test were administered. The data were analyzed by using SPSS software. The results of co-variance analysis show that the integrated monotheistic therapy causes significant decrease in aggression among the testees in the stages of post and follow-up test. (P < 0/01).
ملخص الجهاز:
"همچنین نمرات پیشآزمون پرخاشگری، دارای رابطه معنیداری با نمرات پیگیری پرخاشگری ندارد (P=0/329)، نتایج حاصل از F محاسبهشده نشان میدهد که تفاوت معنیداری بین میانگینهای گروه آزمایش (درمان یکپارچه توحیدی) و گروه کنترل در مرحله پیگیری وجود دارد (P=0/000)، ازاینرو، فرضیه اصلی پژوهش تأیید میشود.
با توجه به میانگین نمرات دو گروه در مرحله پسآزمون و پیگیری، نتیجه گرفته میشود که آموزش درمان یکپارچه توحیدی موجب کاهش معنیدار میزان پرخاشگری آزمودنیهای زندانی در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است.
همچنین نمرات پیشآزمون خردهمقیاس خشم دارای رابطه معنیداری با نمرات پیگیری نمیباشد (P=0/920)، نتایج حاصل از F محاسبه شده نشان میدهد که تفاوت معنیداری بین میانگینهای گروه آموزش درمان یکپارچه توحیدی و گروه کنترل در مرحله پیگیری وجود دارد (P=0/000).
با توجه به میانگین نمرات دو گروه، نتیجه گرفته میشود که آموزش درمان یکپارچه توحیدی موجب کاهش معنیدار میزان خشم آزمودنیهای زندانی در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است.
ازاینرو، فرضیه دوم پژوهش در مرحله پسآزمون و پیگیری تأیید میشود و با توجه به میانگین نمرات دو گروه، نتیجه گرفته میشود که آموزش درمان یکپارچه توحیدی موجب کاهش معنیدار میزان خصومت آزمودنیهای زندانی در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است.
با توجه به میانگین نمرات دو گروه، نتیجه گرفته میشود که آموزش درمان یکپارچه توحیدی موجب کاهش معنیدار میزان پرخاشگری جسمانی آزمودنیهای زندانی در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است.
با توجه به میانگین نمرات دو گروه، نتیجه گرفته میشود که آموزش درمان یکپارچه توحیدی موجب کاهش معنیدار میزان پرخاشگری کلامی آزمودنیهای زندانی در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است."