خلاصة:
در این مقاله در نظر داریم تأثیرات عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی را بر صنعت
قطعات خودرو مورد بررسی قرار دهیم. بدین منظور با استفاده از معیارهای مزیت نسبی
همچون هزینه منابع داخلی پویا و مزیت نسبی آشکار شده متقارن، ابتدا اثرات آزادسازی
تجاری و نرخ ارز بر توان رقابتی و رقابتپذیری بنگاههای تولیدکننده قطعات خودرو در
صورت عضویت در WTO (طی سالهای 78-1373) بر اساس اطلاعات مستخرج از بنگاهها مورد
تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس بر عوامل مؤثر بر افزایش توان رقابتی بنگاهها اشاره
میشود.
نتایج حاصل از ارزیابی توان رقابتی بنگاهها حاکی از آن است که شرکتهای تایرسازی از
قدرت رقابتپذیری بالاتری نسبت به سایر شرکتهای تولیدکننده قطعات خودرو
برخوردارند. ارزیابی صورت گرفته نشان میدهد که از سال 1373 به بعد به دلایلی نظیر
کمبود نقدینگی، ظرفیتهای پایین تولید و ... از توان رقابتی اکثر بنگاهها کاسته شده
است.
ملخص الجهاز:
"بدین منظور با استفاده از معیارهای مزیت نسبی همچون هزینه منابع داخلی پویا و مزیت نسبی آشکار شده متقارن، ابتدا اثرات آزادسازی تجاری و نرخ ارز بر توان رقابتی و رقابتپذیری بنگاههای تولیدکننده قطعات خودرو در صورت عضویت در WTO (طی سالهای 78-1373) بر اساس اطلاعات مستخرج از بنگاهها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس بر عوامل مؤثر بر افزایش توان رقابتی بنگاهها اشاره میشود.
از طرف دیگر برخی بنگاهها حتی با وجود سطح حمایتهای موجود از مزیت نسبی برخوردار نبوده و درحال حاضر نیز توان رقابت در بازارهای خارجی را ندارند که در صورت الحاق ورشکست خواهند شد، البته در بلندمدت این امر به نفع کشور است زیرا باعث محدود شدن سرمایهگذاری در صنایع بدون مزیت شده و این سرمایهگذاریها به سمت صنایع دارای مزیت سوق مییابد.
چنانچه از جدول مذکور ملاحظه میگردد، هیچکدام از قطعات صادراتی از مزیت نسبی برخوردار نیستند و حاکی از آن است که در صورت الحاق به سازمان تجارت جهانی و یا آزادسازی واردات، تمامی بنگاههای فعال در زمینه تولید این قطعات متحمل زیان خواهند شد.
بررسی توان رقابتی بنگاههای تولیدکننده قطعات خودرو در صورت عضویت در WTO چنانچه قبلا نیز اشاره شد در محاسبه معیار DRC از قیمت جهانی محصول و همچنین قیمت جهانی نهادههای وارداتی استفاده شده است.
4. عوامل مؤثر بر ارتقاء سطح رقابتپذیری بنگاهها در این قسمت سعی خواهد شد عوامل عمدهای را که موجب تقویت مزیت رقابتی و سطح رقابتپذیری بنگاههای اقتصادی (به ویژه تولیدکنندگان قطعات خودرو) ایران میشود، ارائه گردد تا به وسیله به کارگیری در سطح بنگاهها، واحدهای اقتصادی و به تبع آن کل اقتصاد در صورت الحاق به سازمان تجارت جهانی کمترین آسیب را ببینند."