خلاصة:
ینیچریان مهمترین بخش ارتش پیادهنظام عثمانی بودند که در توسعه قلمرو این حکومت و تثبیت آن نقش برجستهای داشتند. با وجود جایگاه و کارکرد نظامی آنان، نامهای مناصب این دسته، کمتر نشانی از نظامیگری دارد. برخی از عناوین مناصب ینیچریان را، اسامی مشاغل مربوط به مطبخ تشکیل میداد، در حالیکه وظایف صاحبان این عناوین، ارتباطی با وظایف مشاغل آشپزخانهای نداشت. بخش دیگری از این مناصب، عناوین مربوط به شکار و گروه پرورش سگهای شکاری بود که بیانگر شغل آنان در دورههای نخستین عثمانی بود که به مرور زمان، وظایف پیشین آنان متروک شده و جز عنوان، نشانی از شکارگری نداشتند. برخی دیگر از نامهای مقامات ینیچری، نیز ریشه در زبانهای عربی و فارسی داشت که در قلمرو ترکان بهلحاظ لفظ و معنا چندان تغییر کرد که میان این دست نامها و وظایف دارندگان آن مناصب نمیتوان ارتباطی یافت.
ملخص الجهاز:
"در پیدایش این پیچیدگی و ابهام عوامل متعددی دخیل بوده است ، مانند نامگذاری آشپزخانه ای براساس داستانهای اسطوره ای دوره تأسیس ینیچریان، ورود گروه های غیرنظامی از دربار به بخش های نظامی آنان و برداشت اشتباه از نامهای غیر ترکی رواجیافته در میان عثمانیان.
در دوره محمد فاتح ، سگبانان که دسته ای درباری بودند، برای مهار شورشهای ینیچریان، بدان اوجاق افزوده شدند؛ با وجود این الحاق، وظیفه شکار در کنار وظایف نظامی آنها تا مدتها ادامه داشت .
در مقاله "تحولات سگبانی در دیوانسالاری عثمانی" نوشته حسن حضرتی و طاهر بابایی، به طور کلی به سگبانی و روند دگرگونی وظایف آنان از درباری به نظامی پرداخته شده است ؛ با وجود این ، در این مقاله به سبب بررسی چگونگی تحول یک گروه شکاری به دسته ای کاملا نظامی، همه زیرمجموعه های اورته سگبانان، سگبان خوانده شده اند.
۷۹ با این اوصاف، نمیتوان زغرجیان را صرفا مسؤول پرورش زغر دانست ؛ بلکه علاوه بر این ، آنان از نیروهای کاملا نظامی از دسته سگبانان ینیچری بودند که در اوایل دوره عثمانی در امور شکاری فعالیت داشتند.
١٤٤ سبب این امر میتواند نزدیکی نام محضرباشی و محضرآغا باشد که گاهی به جای یکدیگر به کار میرفت ؛ اما این ، وظیفه حاشیه ای محضران ینیچری بود؛ وظایف اصلی محضران و سرکردگان آنان، بر پیگیری امور مربوط به ینیچریان در دیوان همایون متمرکز بود و آنان رابطان ینیچریان با وزیر اعظم به شمار میرفتند.
نتیجه ینیچریان که به عنوان بخشی از قاپیقولوها، مؤثرترین نیروی جنگاور عثمانی بودند به زیرمجموعه های متعددی داشتند؛ این تعدد زیرمجموعه ها و مناصب ، سبب پیچیدگی تشکیلات آنان شده بود."