خلاصة:
با توجه به تفاوت های اساسی ساختار بازار پزشکان و بازارهای سنتی اقتصاد، تفاوت در تعیین قیمت گذاری این بازار نیز به طور ویژه ای مورد توجه قرار گرفته است . بررسی تفاوت های میان هزینه های نهایی پزشکان عمومی و متخصص ، نشان دهنده آن است که سهم خواری در پزشکی به هنگام وجود تفاوت میان هزینه نهایی و قیمت های موجود در بازار، به وجود می آید. راهکار اقتصادی مبارزه با این پدیده ، تعدیل مجدد قیمت ها در حد هزینه های نهایی می باشد. عدم توجه به این موضوع سبب خواهد شد تا «بازپرداخت »، به عنوان ابزاری که قیمت خالص متخصصین را به حد هزینه نهایی واقعی آنها نزدیک می کند، رواج یابد. گسترش بازپرداخت ها در بازار سبب خواهد شد تا بخشی از قدرت انحصاری متخصصین (از طریق بازپرداخت ) به پزشکان عمومی منتقل گردد؛ این موضوع نیز در بلندمدت ، توجه پزشکان به افزایش تخصص خود را با مشکل مواجه می نماید. در مطالعه حاضر به منظور بررسی اقتصادی سهم خواری در پزشکی ، سه ابزار اقتصادی مورد استفاده قرار گرفته است ؛ ابتدا با استفاده از «تئوری نمایندگی »، موارد تخطی پزشک از عمل به وظیفه نمایندگی خود شناسایی می گردد. سپس با استفاده از مبانی «اقتصاد رفتاری »، به بررسی تفاوت های تصمیم گیری پزشکان با سایر عوامل
ملخص الجهاز:
"این موضوع وقتی به صورت جزیی مورد توجه قرار گیرد، احتمال وقوع خطا در فعالیت پزشک ، منجر به افزایش هزینه پزشک خواهد شد؛ اما در کل می توان عنوان نمود که دریافتی پزشک از نتایج به دست آمده برای بیمار تقریبا مستقل است .
برای مثال ، اگر پاداشی که نماینده دریافت می نماید، متناسب با تولید نهایی سلامتی باشد که هر اقدام وی به دنبال دارد، نماینده (پزشک عمومی ) سعی خواهد نمود تا ترکیبی از اقدامات را انتخاب نماید که با کمترین هزینه ، به سطح خاصی از سلامت برای بیمار دست یابد.
اگر پزشک عمومی اقدام به ارجاع بیمار نموده و مقدار واقعی کمتر از / / / باشد، تفاوت میان قیمت و هزینه نهایی ، برابر با حداکثر میزان بازپرداخت / یا رشوه به پزشکان عمومی خواهد بود.
در مجموع ، می توان عنوان نمود که اگر حداقل یک فعالیت در بسته قابل قبول بیمار موجود باشد که قیمت آن بالاتر از هزینه نهایی پزشک عمومی باشد، در صورت آزاد بودن بازپرداخت ، وی سعی خواهد کرد تا انجام این فعالیت را به متخصص ارجاع دهد.
اما هنگامی که بازپرداخت مجاز نیست ، پزشک عمومی ، محرک مالی لازم را برای عدم ارجاع و انجام خدماتی که در توان خود می بیند، برخوردار می باشد؛ هرچند این فعالیت ها از کیفیت پایینی برخوردار بوده و هزینه بیشتری را برای بیمار و جامعه به دنبال داشته باشد (هوآنگ می ، ٢٠٠٧).
Agency theory: a framework for analyzing physician services."