خلاصة:
زمینه وهدف :دراین مقاله نقش جرم سازمان یافته قاچاق تسلیحات متعارف برایجاد،افزایش واستمرارخشونت جهانی مطالعه شده وباتوجه به قطعنامه پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران به مجمع عمومی ملل متحدباعنوان قطعنامه جهانی در برابر خشونت و افراطی گری خشونت آمیز برای مقابله با قاچاق تسلیحات متعارف ، راهکارهایی ارائه می شود. روش تحقیــق : مقالة حاضر به صورت اســنادی و از نوع توصیفی -تحلیلی اســت . داده های آن از طریق فیش برداری از منابع کتابخانه ای گردآوری شده است . یافته ها: قاچاق تســلیحات متعارف ، یکی از جرایم ســازمان یافته فراملی است که در دهه های اخیر و با رشد مخاصمات داخلی و افزایش دولت های ناتوان رو به فزونی گذاشته است . تاکنون ، چندین اقدام مهم از سوی جامعه بین المللی همچون برگزاری کنفرانس بین المللی مربوط به تجارت غیرقانونی تسلیحات کوچک و سبک در تمام جنبه های آن در ســال ٢٠٠١ و پروتکل الحاقی به کنوانســیون ملل متحد راجع به جنایات سازمان یافته فراملی موسوم به پروتکل علیه تولید و قاچاق غیرقانونی سلاح های گرم ، قطعات و اجزاء آن ها و مهمات ، انجام شده است . نتیجه گیری : بی میلی یا ناتوانی دولت ها در مقابله با فعالیت های گروه های مســلح ســازمان یافته فراملی چون عملکرد بین المللی تروریســم در ســالیان گذشــته ، علت اصلی رشد قاچاق تسلیحات متعارف محسوب می شود. قاچاق تسلیحات متعارف به سبب آسانی دسترسی گروه های تبهکار و تروریست برخلاف تسلیحات غیرمتعارف ، ارتباط مستقیمی با افزایش و استمرار خشونت در جهان و گسترده شدن فضای مخاصماتی داشته است ، به گونه ای که نمونه های آن را در سوریه ، عراق و افغانستان شاهد هستیم .
ملخص الجهاز:
"از سوی دیگر، برخلاف تسلیحات کشتارجمعی ، تدوین و توسعه بین المللی فرآیند تجارت تسلیحات متعارف به دلیل در دسترس پذیر بودن آسان سلاح های کوچک و ســبک ، قابلیت حمل آســان آن ها، اختفاء و ارزان بودن نســبی آن ها، صدور مجوز رایگان یا جعلی تولید این تســلیحات ، فقدان اراده سیاســی دولت ها به منظور اجرا و نظارت 1Arm Brokers ۲- بااین حال باید توجه داشت که درصورتی که قاچاق بین المللی تسلیحات توسط گروه های تروریستی ارتکاب یابد دیگر نمی توان آن جرم را یک جرم سازمان یافته بین المللی تلقی نمود بدین دلیل که سازمان های تروریستی در قاچاق تسلیحات متعارف عمدتا به دنبال سرنگونی حکومت ، یا کسب استقلال و امتیاز سیاسی هستند و نه کسب سود و منافع مادی و در مواردی هم عملیاتی نظیر سرقت مسلحانه و امثال آن انجام می دهند درواقع اقدامشان برای تأمین مخارج بوده است نه جمع آوری سرمایه و قدرت اقتصادی لذا نمی توان قاچاق تسلیحات متعارف توسط آن ها را در گروه جرایم سازمان یافته بین المللی تلقی کرد.
یکی دیگر از اقدامات مؤثر بین المللی برای مبارزه با قاچاق بین المللی تسلیحات متعارف ، تهیه قانون نمونه علیه تولید غیرقانونی و قاچاق تسلیحات آتشین ، اجزاء و بخش ها و مهمات آن توسط دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر٣ در سال ٢٠١٠ است که در واکنش به درخواست مجمع عمومی سازمان ملل متحد از دبیر کل برای کمک به دول عضو در تقویت چهارچوب های حقوقی شــان به روشــی که با رژیم حقوقی بین المللی در این زمینه مطابق باشد، تدوین شده اســت ."