خلاصة:
پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش خودتنظیمی رفتارهای توجهی ، خود تنظیمی رفتارهای انگیزشی و خود تعلیمی کلامی بر نشانه های نقص توجه و بیش فعالی می پردازد. دانش آموزان پسر پایه ی سوم ابتدایی مبتلا به اختلال بیش فعالی هـمراه با نقص توجه شـهر تبریز به عـنوان جامعه ی مورد پژوهش انتخاب گردید. با بهره گیری از روش غربالگری ، مصاحبه ی تشخیصی و پرسشنامه ی علائم مرضی کودکان ۵ (٤-CSI) تعداد ۴۰ دانش آموز مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص ، به عنوان نمونه انتـخاب شدند و در گروه های چـهارگانه (خودتنظیمی رفتارهای توجهی ، خودتنظیمی رفتارهای
ملخص الجهاز:
"مبتنی بر موضوع مورد مطالعه ، جامعه ی مورد تحقیق عبارت بود از کلیه ی دانش آموزان پسر کلاس سوم ابتدایی که براساس ملاک های تشخیصی -DSM IV-TR ۶ و پرسشنامه ی عـلائم مرضی کودکان به عنوان دانش آموزان مبـتلا به اختلال 1- Das 2- McGoey 3- Mc Inemey 4- Watkins & Wentzel راهنمای تشخیصی وآماری اختلال های روانی Diagnostic -٦ 5- Wells and Statistical Manual of Mental Disorders 195 بیش فعالی همراه با نقص توجه تشخیص داده شده بودند (منطق انتخاب سال سوم ابتدایی این بود که شیوع اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه در این سن زیاد است و قـبل از این سن آموزش زیـاد کارایی ندارد).
204 به عبارت دیگر، نتایج اثرات برخی از کاربندی های سه گانه ی آموزشی بر نشانه های نقص توجه حاکی از آن است که بروز تغییر در نشانه های عدم بازداری رفتاری (بیش فعالی ـ تکانشگری ) ممکن است به بروز تغییر در نشانه های بی توجهی منتهی شود چرا که مطالعات بارکلی (۲۰۰۳،۱۹۹۸) نشان می دهد که اولا مابین این دو دسته نشانه ، همبستگی در حدود ۵۴% وجود دارد، ثانیا نشانه های بی توجهی از نظر تحقق زمانی نسبت به نشانه های بیش فعالی ـ تکانشگری در درجه ی دوم اهمیت قرار دارد و به همین خاطر به کارگیری آموزش خودتعلیمی کلامی ـ که به خودتنظیمی گفتار درونی منتهی می شود ـ توانسته است در آزمون پیگیری ، تغییرات نشانه های عدم توجه را نیز تحت تأثیر قرار داده و تغییر معنی دار بوجود آورد.
Peer-assessed Outcomes in The Multi-Model Treatment Study of Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder, Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology, 34, 74-86."