خلاصة:
انتخاب تامینکننده مشکلی چند شاخصه است که هر دو عوامل کیفی و کمی را دربر میگیرد. برای برخورد با این مشکل، تکنیکهای مختلفی پیشنهاد شده است. با تکیه بر دادههای محض ریاضی، این تکنیکها، اشکالات قابل توجهی دارند. خصوصا هنگامی که بخواهیم عوامل کیفیای را که در انتخاب تامینکننده بسیار مهم هستند و به آسانی قابل اندازهگیری نیستند را در نظر بگیریم. بعضی از رویکردها همچون منطق فازی با موقعیتهای تصمیمگیری به خوبی هماهنگ میشوند، به خصوص زمانی که تصمیمگیرندگان قضاوتهای ناهمگنی را بیان مینمایند. در این پژوهش، با ترکیب منطق فازی و خانه کیفیت، معیارهای کیفی در فرایند انتخاب تامینکنندگان جلوبندی در شرکت سازهگستر سایپا در نظر گرفته شد. سپس روش TOPSIS اتخاذ گردید تا سنجههای کمی را مورد توجه قرار دهد. در نهایت با ترکیب تکنیکهایFUZZY-QFD و TOPSIS، تامینکنندگان جلوبندی نیسان در این شرکت انتخاب و رتبهبندی شدند. توجه به هر دو معیارهای کیفی و کمی، نکته مهم به کار رفته در این پژوهش است و متدولوژی استفاده شده نیز جنبه نوآورانه آن محسوب میگردد.
ملخص الجهاز:
"با ذکر این نکته که رویکرد مفهومی و رویه ای HOQ برجای خود باقی است، اما نقشها معکوس شده است: در کاربردهای QFD سنتی، شرکت باید انتظارات مشتری و تقاضای نسبی شان (متغیرهای خارجی) را به منظور تعیین مشخصات طراحی (متغیرهای داخلی) شناسایی کند؛ اما در فرایند انتخاب تأمینکننده مطالعه با شناسایی ویژگیهایی شروع میشود که محصول خریداری شده باید به منظور ارضاء نیازهای شرکت دارا باشد (متغیرهای داخلی "whats") و سپس معیارهای ارزیابی تأمینکننده شایسته به منظور رتبهبندی نهایی بر اساس شاخص تناسب فازی تعیین می گردد (متغیرهای خارجی "hows").
انتخاب تأمینکننده بر اساس معیارهای کمی با استفاده از TOPSIS در این مرحله با استفاه از تکنیک TOPSIS، تأمینکنندگان جلوبندی نیسان شر کت سازهگستر بر اساس معیارهای کمی رتبهبندی میشوند که مستلزم طی قدمهای زیر است: قدم اول: شناسایی معیارهای کمی ارزیابی تأمینکنندگان قدم دوم: تشکیل ماتریس تصمیمگیری (جدول 5) جدول 5- ماتریس تصمیمگیری تأمینکنندگان تصمیم گیرندگان تنوع تأمین (تعداد) متوسط کالاهای برگشتی (ماهانه) هزینه های تولید (ریال) A 3750 110 800000 B 1250 55 780000 C 750 10 700000 D 2000 100 560000 قدم سوم: کمی کردن و بی مقیاس سازی نورم ماتریس تصمیم (N) با استفاده از رابطه 10؛ = =1 2 (10) قدم چهارم: به دست آوردن ماتریس بی مقیاس موزون (V) (به روش آنتروپی) با طی مراحل ذیل؛ بی مقیاس سازی ساعتی ماتریس حاصل از گام سوم با استفاده از روابط 11 (برای شاخصهای مثبت) و 12 (برای شاخصهای منفی)."