خلاصة:
اختلال اضطراب منتشر از اختلالات مهم در میان کودکان و نوجوانان است. این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع اختلال اضطراب منتشر در میان دانش آموزان پایه پنجم و همچنین بررسی اثر بخشی دو روش خود گویی بیرونی و درونی در کاهش آن انجام شد. لذا برای بررسی میزان شیوع آن در میان دانش آموزان پایه پنجم2000 نفر(1000 دختر و 1000 پسر)از این دانش آموزان انتخاب شدند و به آزمون خودسنجی سرند اضطراب کودکان (SCARED) و اختلالات هیجانی مرتبط با آن پاسخ دادند. نتایج نشان داد که شیوع این اختلال در میان دختران 08/11ودر میان پسران 4/9 درصد است و میان دو جنس از نظر شیوع تفاوت معنی داری وجود دارد ((p < 0/04..به منظور بررسی اثربخشی دو روش خود گویی درونی و بیرونی در کاهش این اختلال تعداد96 نفر از آزمودنی های دارای اختلال اضطراب منتشر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در سه گروه خود گویی بیرونی، درونی و گروه گواه قرار داده شدند. سپس، با استفاده از دو روش خود گویی درونی و بیرونی هر کدام هشت جلسه و در هر جلسه به مدت یک ساعت آموزش دیدند. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون t مستقل،تحلیل واریانس یک طرفه،آزمون توکی وتحلیل واریانس دو عاملی استفاده شد. نتایج نشان داد که روش خود گویی بیرونی به طور معنی دار بیشتر از روش خود گویی درونی در کاهش اضطراب موثر است و هر دو روش در مقایسه با گروه گواه اثر بخشی بهتری داشتند در میان دو جنس و اثر متقابل گروهها و جنسیت تفاوت معنی دار به دست نیامد.
ملخص الجهاز:
"جدول 1:مقادیر اعتبار تنصیفی،بر اساس ضریب همبستگی تصحیح شده اسپیرمن براون (به تصویر صفحه مراجعه شود) همسانی درونی:برای برآورد همسانی درونی سیاهۀ علائم اختلال خوردن از شاخص آلفای کرونباخ استفاده شده و نتایج پژوهش نشان داده است که کل مقیاس و هرهفت عامل این پرسشنامه،همسانی مطلوب و معناداری دارد.
جدول 2:تعداد پرسش و میزان همسانی درونی(آلفای کرونباخ)برای هرعامل و کل پرسشنامه (به تصویر صفحه مراجعه شود) شاخصهای موجود در جدول 2 نشان میئدهد که دامنۀ ضریب آلفای کرونباخ برای عوامل سیاهۀ علائم اختلال خوردن بین 0/50 تا 0/89 و شاخص آلفای کرونباخ برای کل ابزار نیز 0/76 برآورد شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1:ضرایب استاندارد،واریانس خطا و ضریب تبیین پرسشهای آزمون 100/0<P روایی همزان:در این پرسشنامه به منظور بررسی روایی همزمان سیاهه اختلال خوردن،از نمرۀ کل مقیاس پرسشنامۀ باورهای اختلال خوردن(گارنر و همکاران،1983)استفاده شده است.
به علاوه در مطالعه حاضر،برای بررسی ساختار عاملی و روایی سازۀ پرسشنامه،از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد که نتیجۀ تحلیل عاملی سؤالها با چرخش واریماکس،هفت عامل اصلی را در مقیاس نشان داد که عامل ناکارآمدی از سیاهۀ هشت عاملی(1-ناکارآمدی 2-ترسهای بلوغ 3-کمالگرایی 4-بیاعتمادی میانفلردی 5-تمایل به لاغری 6-آگاهی درونی 7-پرخوری 8-نارضایتی بدنی)علائم اختلال خوردن گارنر و همکارانت(1983) حذف شده بود و هیچ یک از سؤالهای مرتبط با عامل ناکارآمدی در تحلیل به دست نیامد.
)7002(,C reyeM & J ttessilB seitluciffiD gnideeF dna sfeileB eroC yhtlaehnU neewteB pihsnoitaleR eht 8:93,sredrosiD gnitaE fo lanruoJ lanoitanretnI,puorG lacinilcnoN a ni ."