خلاصة:
زنان یکی از گروه های هدف در برنامه های فقرزدایی اند؛ به ویژه زنان مطلقه و همسرفوت شده که به واسـطة شـرایط اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی جامعه با مسئلة فقر بیشتر درگیرند. این پژوهش درصدد سنجش عوامـل مـوثر بـر فقرزدایی و توانمندسازی زنان مطلقه و بیوة شهرستان سلسله (به منزلة یکی از شهرستان های محروم ) است . جامعة آماری تحقیق ، زنان مطلقه و همسرفوت شدة شهرستان سلسله است . حجم نمونه به روش خوشه ای و تصادفی ١٢٠ نفر و از ابزار پرسش نامه برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها نیز از آمارهای رواسپیرمن ، تا اوبی کندال و رگرسیون گام به گام و همچنین در قالب مدل سازی معادلات ساختاری ، از نرم افزار آمـوس اسـتفاده شـد. یافته های پژوهش نشان داد بین میزان وام های کم بهره ، طرح های خوداشتغالی ، آموزش عمومی و مهارت آمـوزی و فقرزدایی زنان رابطة معناداری وجود دارد. نقش کمک های غیرنقدی کمیتة امداد امام خمینـی (ره ) بـر فقرزدایـی زنان تایید نشد. یافته ها، در صورت تاکید بر وام های کم بهره و مشارکت دادن زنـان در طـرح هـای خوداشـتغالی و مهارت آموزی و آموزش عمومی ، از کارکردی مثبت بر عمل کرد این سازمان در فقرزدایی زنان حکایت دارد.
ملخص الجهاز:
یافته ها، در صورت تأکید بر وام های کم بهره و مشارکت دادن زنـان در طـرح هـای خوداشـتغالی و مهارت آموزی و آموزش عمومی ، از کارکردی مثبت بر عمل کرد این سازمان در فقرزدایی زنان حکایت دارد.
در ایران ، بیشترین اقدامات حمایتی دولت به منظور گسترش عدالت اجتماعی برای حمایـت از اقشار محروم و آسیب پذیر جامعه ، به ویژه زنان سرپرست خانوار، از طریق سازمان هـای کمیتـة امداد امام خمینی (ره ) و بهزیسـتی انجـام مـی پـذیرد و دولـت و متولیـان امـر همـواره درصـدد برآمده اند با تدوین مجموعه ای از سیاست های اقتصادی و بهره گیری از مکانیسم هـای اقتصـادی این اهداف و آرمان ها را به فعلیت درآورند.
در این پژوهش ، سعی بر آن است تا رابطة مجموعـه اقدامات کمیتة امداد امام خمینی (ره ) همچون عوامل اقتصادی ، فرهنگی و آموزشی در ارتباط بـا فقرزدایی زنان مطلقه و همسرفوت شده در شهرستان سلسله بررسی و تحلیل شـود.
کاظمی پور (١٣٨٨) با تحلیلی بر فرصت های اشتغال زنان سرپرست خانواده بـه ایـن نتیجـه رسید که ساختار شغلی زنان سرپرست خانوار به میزان زیادی مشابه ساختار شغلی کل زنان در جامعه است ؛ با این تفاوت که بسیاری از زنان سرپرست خانوار در سنین سـالخوردگی و پـس از محول شدن سرپرستی خانوار به آن ها ناگزیر از انجام دادن فعالیت های اقتصـادی انـد و بـه دلیـل ناآشنایی با قوانین و مقررات اجتماعی ، نداشتن مهارت های شغلی ، بـه مشـاغل خـدماتی و فاقـد هرگونه امنیت شغلی و اجتماعی جذب می شوند [٢٠].
بنابراین ، طبق یافته های تحقیق ، با در دسترس قرار دادن امکاناتی همچون وام های کم بهره و طرح های خوداشتغالی و نیز فراهم کردن شرایط آموزش این زنان ، در فقرزدایـی بـه ایـن زنـان کمک بزرگی شده است .