خلاصة:
هدف پژوهش حاضر بررسی سبکهای زوجی و شفقت خود بهعنوان پیشبینهای رضایت زناشویی بود. جامعهی این پژوهش شامل کلیه زوجین دارای فرزند دوره اول متوسطه در شهر تهران بود، که از میان آنها 260 زوج (130 زن و مرد) به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند، شرکت کننده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی (ENRICH)، مقیاس شفقت-خود (SCS) و پرسشنامه ابعاد ارتباطی (RDI) را تکمیل نمودند. روشهای آماری استفاده شده برای تحلیل دادهها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری بودند. نتایج نشان داد که بین شش خرده مقیاس شفقت خود و سبکهای زوجی (مستقل و سنتی) با رضایت زناشویی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که چهار خرده مقیاس شفقت خود (مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، اشتراکات انسانی و ذهن آگاهی) و سبکهای زوجی (مستقل و سنتی) میتوانند رضایت زناشویی را پیشبینی کنند. بر اساس این یافتهها، میتوان نتیجه گرفت که شفقت خود و سبکهای زوجی در رضایت زناشویی تاثیر دارند.
The aim of this study was to examine couple types and self-compassion as predictors for marital satisfaction. Statistical population consisted of all couples with children in guidance school in Tehran among whom 260 married people (130 women and 130 men) were selected by multiple cluster sampling. Data collection instrument was RelationalDimensions Instrument (RDI), Self - Compassion Scale and Enrich Marital Satisfaction Scale. Data analysis was performed through Pearson correlative coefficient and multiple regressions. The results showed that there is a significant relationship between six subscales of self- compassion and couple types (independent and traditional) with marital satisfaction. Also, multiple regression analysis showed that four subscales of self- compassion (self- kindness, selfjudgment, common humanity, mindfulness) and couple types (independent and traditional) can predict marital satisfaction (p
ملخص الجهاز:
جامعهی این پژوهش شامل کلیه زوجین دارای فرزند دوره اول متوسطه در شهر تهران بود، که از میان آنها 260 زوج (130 زن و مرد) به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند، شرکت کننده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی (ENRICH)، مقیاس شفقت-خود (SCS) و پرسشنامه ابعاد ارتباطی (RDI) را تکمیل نمودند.
نتایج نشان داد که بین شش خرده مقیاس شفقت خود و سبکهای زوجی (مستقل و سنتی) با رضایت زناشویی همبستگی معناداری وجود دارد.
همچنین تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که چهار خرده مقیاس شفقت خود (مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، اشتراکات انسانی و ذهن آگاهی) و سبکهای زوجی (مستقل و سنتی) میتوانند رضایت زناشویی را پیشبینی کنند.
چکیده واژههای کلیدی: سبکهای زوجی، شفقت-خود، رضایت زناشویی Abstract The aim of this study was to examine couple types and self-compassion as predictors for marital satisfaction.
همچنین متغیرهای پیشبین سبکهای زوجی مستقل (47/0 =β ، 35/8 =t )، سنتی (13/0 =β ، 22/3 =t ) و مؤلفههای مهربانی با خود (13/0 =β ، 60/2 =t )، اشتراکات انسانی (08/ 0=β ، 21/2 =t ) و ذهن آگاهی (08/0 =β ، 35/2 =t ) بهطور مثبت و قضاوت در مورد خود (20/0- =β ، 38/4- =t ) بهطور منفی پیشبینهای رضایت زناشویی هستند و سبک زوجی اجتنابی (07/ 0=β ، 80/1 =t )، و مؤلفههای انزوا (07/0- =β ، 50/1- = t) و همانندسازی افراطی (06/0- =β ، 54/1- =t )، توان پیشبینی متغیر ملاک را ندارند.