خلاصة:
امروزه، امنیت یکی از نیازهای اساسی اجتماعات انسانی بوده و در برنامه ریزی شهری به مقوله ی امنیت زنان در فضاهای شهری توجه ویژه ای می شود. این تحقیق با هدف بررسی احساس امنیت زنان و عوامل اجتماعی و کالبدی مرتبط با آن در پارک ائل گلی تبریز انجام شده و در آن نمونه ی 277 نفری از زنان بالای 15 سال مصاحبه شدند. یافته های تحقیق نشان داد که بین عوامل فرم فضا، اطلاعات محیطی گمراه کننده، نور، آلودگی محیطی، میزان دسترسی به خدمات حمل و نقل عمومی، کیفیت فعالیت ها و کاربری زمین پیرامون پارک و عوامل اجتماعی استفاده کنندگان از قبیل سن، شغل، تحصیلات با میزان احساس امنیت زنان رابطه وجود دارد. همچنین عامل نور بیشترین تاثیر و عامل فعالیت ها و کاربری زمین کمترین تاثیر را در احساس امنیت زنان دارد. دیگر اینکه بین فرم فضا، وجود اطلاعات محیطی گمراه کننده، نور، آلودگی محیطی، میزان دسترسی به خدمات حمل و نقل عمومی و کیفیت فعالیت ها و کاربری زمین و احساس امنیت زنان همبستگی معنی داری در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد. تغییر در طرح فضاهای مسکونی و تجاری و فضاهای عمومی و ایجاد محیط های قابل پیشگیری از جرم، نیازمند مدیریت، طراحی یا دست کاری محیط برای ایجاد یک سیستم روشمند است. این امر مستلزم آن است که برنامه ریزان و طراحان شهری در خلق فضاهای مناسب، که امکان بروز و حضور همه ی گروه ها و ایجاد شهر سالم را به وجود می آورد، بکوشند.
Nowadays، security has been among the basic needs of human gatherings and in urban planning the issue of women's security in urban places is considerably taken into consideration. The present study aimed at investigating women's security feeling and its related factors at Elgoli Park by interviewing 277 women older than 15 years old. The results revealed that the factors of atmosphere form، misleading environmental information، lighting، environmental pollution، access degree to public transportation services، quality of activities، use of the land around the park، and social factors of users such as age، occupation، and education are correlated with the security feeling of the women. Furthermore، the factor of lighting had the highest impact and the factors of activities and use of land had the lowest impact on the women's security feeling. Additionally، there was a significant relationship with 99 percent confidence correlation between the security feeling of women and factors of atmosphere form، misleading environmental information، lighting، environmental pollution، access to public transportation services، quality of activities، and the use of land around the park. Changing the plan of residential، commercial، and public places and creating environments to prevent crimes require management، planning، and manipulating the environment to reach a smart system. This، in turn، requires urban managers and planners to try to create suitable places that make it possible for all social groups to attend and consequently to create a safe city.
ملخص الجهاز:
"یافتههای تحقیق نشان داد که بین عوامل فرم فضا، اطلاعات محیطی گمراهکننده، نور، آلودگی محیطی، میزان دسترسی به خدمات حملونقل عمومی، کیفیت فعالیتها و کاربری زمین پیرامون پارک و عوامل اجتماعی استفاده کنندگان از قبیل سن، شغل، تحصیلات با میزان احساس امنیت زنان رابطه وجود دارد.
گلی و همکاران در تحقیقی با عنوان «سنجش رضایتمندی از تفکیک جنسیتی فضاهای عمومی شهری از دیدگاه کاربران مطالعه موردی: پارک بانوان شمس تبریز» به این نتیجه دست یافت که توجه به جایگاه زنان در جوامع کنونی و محدودیتها- شاخصهها را تا حدودی پررنگتر نموده تا احساس امنیت محیطی در بخشهای مختلف فضاهای شهری به ویژه پارکها و فضاهای گردشی در ساعات مختلف شبانه روز برای زنان فراهم شود (گلی و همکاران، 1393).
جمال محمدی و همکاران در تحقیق خود با عنوان «بررسی احساس امنیت زنان در مناطق شهری نمونهی موردی مناطق 5 و13 اصفهان» به دست آورد که بین شاخصهای اجتماعی و کالبدی با میزان امنیت، رابطهی مستقیمی وجود دارد؛ یعنی هر چه این شاخصها در حد بالاتری باشند، امنیت نیز افزایش پیدا میکند.
گلی در تحقیقی با عنوان «زنان و امنیت در فضاهای عمومی شهری: مطالعهی موردی پارک آزادی شیراز» به این نتیجه دست یافت که عوامل محیطی مانند کاربری ارضی، تنوع کاربریهای پیرامون و ساعتهای فعالیت آنها و نیز مجاورتهای مکانی کاربریها، با افزایش حس امنیت زنان پاسخگو رابطهی معناداری دارد (گلی، 1390).
بمانیان و همکاران در پژوهش خود با عنوان «سنجش عوامل مؤثر بر ارتقای امنیت زنان در محیطهای شهری: مطالعهی موردی محدودهی اطراف شهر تهران» به این نتیجه دست یافتند که بین احساس امنیت درک شده از فضا و میزان رفتوآمد و استفاده از آن رابطهی مستقیمی هست."