خلاصة:
توزیع نابرابر درآمد و ثروت در جامعه سبب بروز مشکلات بسیاری در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور خواهد شد. از آنجا که مالیاتها نقش اساسیتری را نسبت به سایر ابزارهای اقتصادی برای تعدیل توزیع درآمد و ثروت در جامعه بر عهده دارند، در این پژوهش تلاش شده تا اولویت مالیاتگیری از بخشهای اقتصادی در جهت کاهش نابرابریها تعیین گردد. بدین منظور، با بهرهگیری از ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1380 و استفاده از نرمافزارهای IO-SAM و MATS آثار و تبعات افزایش نرخ مالیات بر هر یک از بخشهای اقتصادی بررسی شد. بعلاوه، کل اثرات به اثرات مستقیم و غیرمستقیم تفکیک شد. نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش نرخ مالیات در بخشهای وسایل نقلیه موتوری، خدمات حمل و نقل هوایی، بنزین، پست، مخابرات و خدمات پشتیبانی شاخص هزینه زندگی خانوارهای کم درآمد را کمتر افزایش میدهد و با توجه به اولویت ذکر شده میتوان از آنها مالیات گرفت. اما در بخشهای برق، نفت سفید، آرد، روغنهای گیاهی و حیوانی، گوشت، محصولات لبنی، خدمات حمل و نقل جادهای مسافر، چای و قند احتمالا به دلیل مصرف بالای خانوارهای کم درآمد، شاخص هزینه زندگی این خانوارها بیشتر افزایش مییابد. بنابراین بهتر است از این بخشها با اولویت بیان شده مالیات کمتری گرفته شود
Inequality distribution of income causes many problems in economic، social and political fields in a society. Governments regulate the redistribution of income through fiscal policy، such as taxes، subsidies and grants. Since taxes have a more fundamental role than other economic measures in adjusting the distribution of income and wealth in a society، this study attempts to present a prioritization for the taxation in economic sectors in order to reduce income inequalities. Therefore، using the 2001 Social Accounting Matrix approach and IO-SAM and MATS software، the consequences of increase in tax rates were examined for each economic sector. Moreover، the total effects were divided into direct and indirect effects. The results indicate that increasing tax rates in sections like motor vehicles، air transport services، fuel، posts، telecommunications and support services increases the cost of living index less for low-income households، so they can pay more taxes in these sectors. On the other hand، due to the high consumption of low-income households of the electricity، kerosene، flour، animal and vegetable oils، meat، dairy products، road transportation services، and tea، the cost of living index would increase if the tax rate increases in such sectors. Therefore، it is better that these sectors pay fewer taxes than others.
ملخص الجهاز:
"جدول4: شاخصهای هزینه زندگی خانوارها نام بخش چغندر قند و نیشکر نفت خام گاز طبیعی سنگ آهن و کنسانترههای آن سنگ مس و کنسانترههای آن مواد پلاستیکی و کائو چوئی خانوارها 40٪ کم درآمدها 0 0 0 0 0 0 مأخذ: محاسبات تحقیق جدول4: ادامه نام بخش خدمات حمل و نقل جاده ای بار گوشت و محصولات گوشتی خدمات اجاره واحدهای مسکونی شخصی برق محصولات لبنی خدمات حمل و نقل جاده ای مسافر خانوارها 40٪ کم درآمدها 0035/0 0034/0 0017/0 0012/0 0012/0 0011/0 مأخذ: محاسبات تحقیق جدول شماره (5) نشان میدهد برای این که 40% کم درآمد شهری و روستایی به صورت مستقیم و غیرمستقیم مالیاتی کمتر از سایر خانوارها پرداخت کنند باید ازکدام بخشهای اقتصادی و با چه اولویتی مالیات گرفت؟ همانگونه که ملاحظه میشود مالیاتگیری از بخشهای وسایل نقلیه موتوری، تریلرها و نیم تریلرها، قطعات و وسایل نقلیه موتوری، قطعات و لوازم الحاقی وسایل نقلیه موتوری، خدمات حمل و نقل هوائی، بنزین، خدمات پست و مخابرات، تجهیزات و دستگاههای مربوط به رادیو، تلویزیون و مخابرات شاخصهای هزینه زندگی 40% کم درآمد خانوارهای شهری و روستایی را به ترتیب معادل 312/0 واحد، 161/0 واحد، 108/0 واحد، 056/0 واحد، 051/0 واحد و 04/0 واحد کمتر از سایر خانوارها افزایش میدهد."