خلاصة:
فضاهاي شهري به عنوان عرصه اصلي زندگي و فعاليت مردم، امروزه با مشكلات متعددي در قالب ابعاد كالبدي، مديريتي، اجتماعي، فرهنگي و ... مواجه بوده كه ناشي از بي توجهي به نيازهاي اساسي اقشار گوناگون جامعه و استفاده كنندگان در برنامه ريزي و طراحي اين فضاها مي باشد.عدم توجه كافي به ويژگي هاي اساسي يك فضاي شهري در حالت ايده آل، ظير امنيت و آسايش، خوانايي و سرزندگي و ... از جانب برنامه ريزان شهري و لحاظ نكردن نظرات و خواسته هاي مردم در طراحي و ايجاد محيط هاي شهري، سبب گشته تا امروزه شاهد فضاهايي مشكل دار و آسيب پذير و به دنبال آن نارضايتي از جانب استفاده كنندگان باشيم. هدف اصلي در اين پژوهش، پس از بررسي فضاهاي شهري، مسائل و مشكلات پيرامون آنها و تحليل يك فضاي شهري ايده آل، معرفي و اجراي روشي مناسب و كارآ است كه از طريق آن بتوان به آسيب شناسي، تحليل و شناسايي مشكلات موجود و احتمالي پيرامون فضاهاي شهري پرداخته و در راستاي حل مشكلات موجود و جلوگيري از وقوع مشكلات احتمالي در آينده، قبل از آنكه توسط شهروندان تجربه شود؛ اقدامات اصلاحي و پيشنهادهاي سازنده اي ارائه نمود. تكنيك FMEA از جمله روش هاي مطرح در مديريت ريسك و شناخته شده در عرصه صنعت است كه اساس آن دستيابي به حد ايده آل كيفيت است. اين روش بر شناسايي خطاها و پيشگيري از وقوع مشكلات احتمالي و نيز يافتن كم هزينه ترين راه حل ها و ارائه پيشنهاد سازنده در جهت حل مشكلات تاكيد دارد. بكارگيري و اجراي اين روش در عرصه شهرسازي از طريق تلفيق و كاليبره نمودن آن با مفاهيم مطرح در علم برنامه ريزي شهري، مي تواند دستاورد نويني پيرامون حل مشكلات و پيشگيري از وقوع آن در فضاهاي شهري باشد. از طريق پياده سازي تكنيك FMEA در بوستان دانشجو تهران براي شناسايي و حل مشكلات موجود در آن، پس از تطبيق و كاليبره نمودن اين روش با مفاهيم شهرسازي، مسجل شد كه مي توان از اين دستاورد در عرصه شهرسازي و در راستاي آسيب شناسي، پيشگيري و حل مشكلات در فضاهاي شهري بهره گيري نمود.