خلاصة:
مصر از ديدگاه سياسي و فرهنگي يكي از مهمترين كشورها در جهان عرب و خاورميانه است كه همواره رابطهاي پيچيده را بين ارتش، حكومت و گروههاي اسلامگرا تجربه نموده است. در همين راستا، بررسي اين رابطهي پيچيده بهخصوص پس از بروز بيداري اسلامي و تحولاتي كه ناشي از حضور پررنگ نظاميان در مصر پس از مبارك ميباشد، حائز اهميت است. بنابراين،، در اين پژوهش به بررسي نقش نظاميان در روند بيداري اسلامي مصر پرداخته شده است. يافتههاي پژوهش حاكي از آن است كه در مقطع پيش از پيروزي انقلاب، سياست و جهتگيري ارتش عبارت بود از تلاش براي نزديكي به ملت و افزايش مشروعيت مردمي خود، با هدف تصدي پستهاي سياسي و تقويت جايگاه خود در نظام پساانقلابي. پس از پيروزي انقلاب و سقوط مبارك نيز نظاميان كوشيدند با تثبيت جايگاه خود در قانون اساسي و امنيتي كردن فضا، پايههاي قدرت خود را تحكيم ببخشند. از سوي ديگر، سياست نظاميان مصر اين است كه با معرفي اخوانالمسلمين بهعنوان عامل بيثباتي و رواج خشونت در مصر و نيز تفرقه در بين گروههاي اسلامگرا، روند بيداري اسلامي را در مصر مهار كنند.
ملخص الجهاز:
"نظامیان مصر از همان آغاز فرایند انقلاب به این نتیجه رسیدند که با اعلام بیطرفـی، اولا برای ارتش مصر این فرصت را فراهم کنند تا در قالب «شورای عالی نظامی مصر» مدیریت دوره ی انتقالی را پس از سقوط مبارک تا برگزاری انتخابات جدید ریاست جمهوری بر عهـده بگیـرد و از این طریق ، مانع هدایت جنبش انقلابی از سوی اسلام گرایان شود که میتوانست بـه تکـرار پیامـد انقلاب در ایران بینجامد و در عین حال ، با برگزاری انتخابات از سوی شورای نظامی، آینده ی نظام سیاسی مصر را حداقل در کوتاه و میان مدت ، در جهت منافع خود و هم پیمانان غربیشـان شـکل دهد و ثانیا با حفظ ارتش ، مانع دست یازی نیروهای انقلابی به امکانات و تسـلیحات آن و تشـکیل ارتش جایگزین با صبغه ای انقلابی و کم تر محافظه کار شود.
اهداف نظامیـان مصـری از اصلاح قانون اساسی را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد: ١) مشروعیت بخشیدن به کودتا علیه مرسی ، ٢) خروج از انزوای سیاسی در منطقه و جهان و نیز همراه کـردن کشـورهایی کـه هنـوز دولت کنونی را به رسمیت نشناخته بودند، ٣) معرفی کردن گروه اخوان المسلمین به عنوان گروه تروریستی و قـانون شـکن و خـارج کـردن آنها از گود سیاسی و کم ارزش نشان دادن اعتراضات آنها و سرکوب شدیدتر مخالفان ، ٤) فراهم کردن مقدمات برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری، ٥) تلاش برای روی کار آوردن ژنرال السیسی به ریاست جمهوری و قبضه ی کامل قدرت ."