خلاصة:
هدف: انجام درست نقش ها و تکالیف زناشویی برای عملکرد خانواده حیاتی است و هرگونه تغییر یا نابسامانی در روابط زوج ها می تواند عملکرد کل سیستم خانواده را تحت تاثیر قرار دهد . تا کنون پژوهشهای متعددی دراین مورد صورت گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی کاربرد عملی مهارتهای ارتباط صمیمانه (PAIRS) بر بهبود عملکرد خانوادگی زوج های ناسازگار شهر مشهد بود.
روش: پژوهش حاضر پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل همه زوج های مراجعه کننده به یکی از مراکز مشاوره خانواده شهر مشهد بودند. در این پژوهش 57 زوج حضور داشتند که بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و 10 جلسه مشاوره مبتنی بر رویکرد PAIRS دریافت نمودند. آزمودنیها در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از پرسشنامه ابزار سنجش خانوادگی (FAD) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و t مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که رویکرد PAIRS عملکرد خانوادگی را در زوج ها گروه آزمایش نسبت به زوجین گروه کنترل بطور معناداری بهبود بخشید. نتایج تحقیق حاضر بیانگر اینست که نه تنها مشاوره زناشویی مبتنی بر مدل PAIRS به بهبود عملکرد خانوادگی زوجها منتهی می شود، بلکه حوزه های حل مساله، ارتباط، نقش ها، پاسخ دهی عاطفی، درآمیختگی عاطفی و کنترل رفتار را بهبود می بخشد.
نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که رویکرد PAIRS در بهبود عملکرد خانوادگی زوجین ناسازگار موثر است
Proper Performance couple roles and duties is vital to family functioning and any change or disorder in couple relationship، can affect whole family system. In line with many other related researches، the purpose of this research is the effectiveness of Practical Application of Intimacy Relationship Skills (PAIRS) on family function improvement helpless couples in Mashhad.
Method: The presented research was applied semi-experimental method and type of pre-test-post-test and control group that was implemented at 2010. Statistical population consisted of all couples were referred to a clinic of family therapy on Mashhad City. In this study، 57 couples were selected through random sampling methods، which assigned into two control and experimental groups and received 10 counseling session based on PAIRS approach. Participants were measured in two stage pre-test and post-test by Family Assessment Device (FAD). Covariance and Independent sample t-test was carried out for data analysis.
Conclusion: Results show that PAIRS approach improved significantly family functioning in couples experimental group than couples control group. So this research showed that couple counseling related PAIRS model not only led to enhancement of couple general family functioning but also dimensions of problem solving، communication، roles، affective responsiveness، affective involvement and behavior control.
It can be concluded that PAIRS approach is effective in improving family function couples incompatible
ملخص الجهاز:
"بنابراین با توجه به اینکه پژوهشی در ایران تاکنون اثربخشی این رویکرد را در بهبود عملکرد خانواده مورد بررسی قرار نداده است ، در حالیکه افزایش طلاق ، ناسازگاری، عدم صمیمیت ، ارتباطات نامؤثر و الگوهای تعاملی ناکارآمد از یک سو و تقاضای همسران برای بازسازی و بهبود روابط زناشویی از سوی دیگر (عباسی، مدنی و لواسانی، ١٣٩٣)به شدت در حال افزایش است ، هدف این تحقیق پاسخ گویی به این سؤال است که آیا مشاوره مبتنی بر مدل PAIRS در بهبود عملکرد خانوادگی زوجین درمانده و مشکل دار مؤثر است ؟ یا اساسا باید به دنبال روش های دیگری بود.
از آنجا که تحقیقات متعدد نشان داده اند که روابط گرم و با محبت ، همبستگی و حمایت عاطفی و با ساختار بودن خانواده باعث افزایش مقاومت افراد در برابر فشارهای زندگی میشود و صمیمیت عاطفی و فیزیکی، گشودگی هیجانی با دیگران نقش حیاتی در روابط صمیمانه ایفا میکند (گوردون ، ١٩٩٦) و از طرفی دیگر پیوند عاطفی میتواند تغییرات را تسهیل نموده و این امر به نوبه خود میتواند دلبستگی و عشق میان زوجین را تسهیل نماید (کاربی، باکوم و پیترمن ٣٣، ٢٠٠٥؛ دورانا، ١٩٩٤) لذا رویکردهای روانی-آموزشی همچون رویکرد PAIRS با استفاده از فنونی همچون فنون لمس کردن و پیوند عاطفی به زوجینی که تحت این مدل مشاوره قرار میگیرند کمک میکند در خرده مقیاس های بهبود عاطفی و همراهی عاطفی نسبت به گروه کنترل بهبود قابل ملاحظه ای بیابند."