خلاصة:
زمینه و هدف: کف پا از بخش های بسیار فعال در فعالیت های جهشی مانند طنابزنی بوده و با سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا میکند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات طناب زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر 13-10 ساله دارای کف پای صاف بود. روش تحقیق: جامعه آماری این مطالعه نیمه تجربی 450 نفر از دانش آموزان پسر 10 تا 13 ساله بخش جرقویه سفلی بودند. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسکوپ (کیفی) و سپس اندازه گیری با اسکنر کف پا (کمی) و شاخص استاهلی، تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. جهت اندازه گیری کنترل پاسچر از دستگاه فوت اسکن استفاده و تغییرات مرکز فشار در کف پاها به مدت 20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل پویا با آزمون تعادل Y ارزیابی گردید. آزمودنی های گروه های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقهای در یک پروتکل تمرین طناب زنی شرکت کردند. در طی این مدت آزمودنی های گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شرکت نداشتند. داده ها با روش های آزمون t مستقل و تحلیل واریانس ترکیبی در سطح معنی داری 0/05>p تحلیل آماری شد. یافته ها: تغییرات درون گروهی (پس آزمون نسبت به پیش آزمون) و همچنین اثرات تعاملی (نوبت آزمون×گروه) در تمام متغیرها معنی دار بود (0/001>p) ولی تفاوتهای بین گروهی تنها در متغیر تعادل ایستا معنی دار بود (0/01>p). نتیجه گیری: تمرینات طناب زنی تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و کنترل پاسچر افراد دارای کف پای صاف منعطف است. از این رو استفاده از این تمرینات در کنار سایر روش های بهبود تعادل و کنترل پاسچر، به این افرادی توصیه می شود.
ملخص الجهاز:
"دودمـان و دیـگـران (٢٠١٣) در جهت ثبت نقش پای آزمودنی ها، با استفاده از دستگاه اسکنر کف مطالعه ای تاثیر شش هفته تمرینات طرح ملی طناورز بر توانـایـی پا انجام و میزان قوس کف پا از طریق شاخص استاهلی به صـوت های عاطفی هیجانی و تعادل پویای دانش آموزان دریافتـنـد کـه کمی مشخص گردید (استاهلی٩ و دیگـران، ١٩٨٧؛ انـدورا و 10 این تمرینات، تعادل دانش آموزان را بهبود بخشیده و باعث بهبـود دیـگران، ٢٠٠٨).
Stane & Powers این موضوع، بیانگر آماده سازی نرون های حرکـتـی در یـک گـروه از در طناب زنی هنگامی که فرد بر حفظ ریتم در چرخـش طـنـاب و عضلات و مفاصل برای انجام یک حرکت و سازگـاری آن بـا زمـیـنـه پریدن از آن تمرکز می کند، تنظیمات عصبی- عضلانی با هـر پـرش محیطی و همچنین افزایش هماهنگی و یکپـارچـگـی واحـد هـای تسهیل می شود و ظرفیت فرد در انجام حرکات روان و کـارآمـد را حرکتی، هم انقباضی عضلات همکار و افزایش بازدارنـدگـی عضـلات افزایش داده و باعث یکپارچگی دستگاه عصبی و حرکتی و در نتیـجـه مخالف می باشد، که در نهایت باعث بهبـود پـاسـخ هـای عصـبـی- بهبود تعادل و کنترل پاسچر می گردد (لی، ٢٠١٠).
101 Abstract The effect of rope jumping training on postural control, static and dynamic balance in boy students with flat foot Mehdi Ghaderiyan1* , Gholam Ali Ghasemi 2 , Vahid Zolaktaf 2 1.
The aim of this study was to evaluate the effects of 12 week of rope jumping on postural control, static and dynamic balance in 10 to13 years’ old boy students with flat foot."