خلاصة:
گسترش شهر نشینی، توسعه شهر های موجود، ظهور شهرهای جدید و وقوع تحولات عمیق در سیما و کالبد شهرها از جمله مهمترین رویدادهای دو قرن اخیر محسوب می شوند. نتیجه آشکار انقلاب صنعتی و رشد اقتصادی مبتنی بر سرمایه در کشور های غربی، وقوع چنین رویدادی بوده و این رخداد پس از رواج صنعت و توسعه شیوه سرمایه داری به سایر سرزمین ها از جمله کشورهای توسعه نیافته نیز راه یافت. بدون تردید پدید آمدن تراکم جمیعتی ناشی از شیوه جدید زندگی، بر کلیه جنبه های حیات فردی و اجتماعی مردمان تاثیرات شگرفی داشته و دست اندرکاران امر را در حوزه های عمل و تئوری مشغول خویش ساخته است.همایش ها و سمینار های مختلفی که در این زمینه برگزار شده و می شوند، شاهدی بر اهمیت مساله و تلاشی در جهت ارائه راهکارهای جدید و حتی اصلاحاتی کلی در امر شهرسازی و شهرهای جدید است. این مقاله با مطالعه و آنالیز مسایل و مشکلات شهرهای جدید و بویژه بررسی موردی شهر جدید رامشار در مجاورت شهر زابل به کنکاش در زمینه تنگناهای شهرهای جدید و وضیعت این شهر و ارایه راهکارهای لازم پرداخته است.
ملخص الجهاز:
"جدول شماره2: کاربری اراضی و سرانه هر یک در شهر جدید رامشار-1385 نوع کاربری سرانه- متر مربع درصد نسبت به کل سطح شهر مسکونی 55 44 آموزشی 5/3 82/0 آموزش عالی 5 4 درمانی و بهداشتی 5/1 2/1 تجاری 2 6/1 ورزشی 5/1 2/1 فرهنگی و مذهبی 1 8/0 جهانگردی و پذیرایی 1 8/0 فضای سبز 15 12 اداری و ستادی 5/1 2/1 حمل و نقل و انبارها 2 6/1 معابر 5/75 22 تأسیسات و تجهیزات 2 6/1 کارگاهی 5/1 2/1 سایر 5 4 جمع 125 100 مأخذ: شرکت عمران شهر جدید رامشار جمع بندی و تحلیل نتایج بررسی وضع موجود آنچه از بررسی نتایج مطالعات مرحله راهبردی بر می آید حاکی از پیوند جدایی ناپذیر ابعاد اقتصادی- اجتماعی زندگی در منطقه سیستان با شرایط جغرافیایی آنست از جمع بندی مطالعات جغرافیایی چنین استنباط می شود که نفوذ ناپذیری، عدم وجود سفره های زیر زمینی، زهکشی نا مناسب خاک، روند شور شدن اراضی، وجود شن زار و پدیده کویر زایی، طولانی بودن فصل خشک، بارندگی اندک، تبخیر زیاد، بی دفاعی در مورد کاهش و افزایش شدید آب رودخانه هیرمند ( خشکسالی، سیل ) از جمله محدودیتهایی هستند که اهالی منطقه با آن مواجه می باشند.
در زمینه های مسائل جمعیتی بر سه گرایش اساسی تأثیر گذار بر روند تحولات جمعیتی یعنی کاهش نرخ رشد طبیعی، تداوم پیدایش اضافه جمعیت نسبی در مناطق روستایی و نگرش دولت به سیستان به عنوان یک منطقه استراتژیک و عزم به حفظ جمعیت آن تأکید شده، بر این اساس جمعیت منطقه تا سال 1390 حدود 618 هزار نفر بر آورد گردیده است(شرکت عمران شهر جدید رامشار) ."