خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای فردی و اجتماعی در پیش بینی پیشرفت خلاقانه دانشجویان انجام شده است. روش: جامعه پژوهش کنونی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران هستند که تعداد 366 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، بر اساس دانشکده و جنسیت انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از مقیاس سه بعدی خردمندی، سیاهه ترجیح کاری، مقیاس خودکارآمدی عمومی و مقیاس خودکارآمدی خلاق برای سنجش متغیرهای فردی و از پرسشنامه محقق ساخته ادراک جو دانشگاهی خلاق برای سنجش متغیرهای اجتماعی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و ایموس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مدل یابی معادله ساختاری نشان داد خودکارآمدی خلاق و انگیزش درونی پیش بینی کننده معنادار پیشرفت خلاقانه هستند. خردمندی سهم معناداری در پیش بینی خلاقیت نداشت و خودکارآمدی عمومی بطور غیر مستقیم و از طریق تاثیر بر خودکارآمدی خلاق، خلاقیت را پیش بینی می کرد. جو دانشگاه نیز سهم معناداری در پیش بینی پیشرفت خلاقانه دانشجویان داشت و 26/ 0 از تغییرات آن را پیش بینی می کرد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش کنونی، توجه به عوامل اجتماعی در کنار عوامل فردی اثرگذار بر خلاقیت، درک شفاف و گسترده تری از خلاقیت دانشجویان بدست می دهد.
This research was conducted with the aim of investigation the role of individual and social variables on university students’ creativity. Through random multi-stages sampling 366 undergraduate students from university of Mazandaran were selected. The scales of the present study were “creative achievement questionnaire”, “3d wisdom scale”, “general self-efficacy scale”, “creative self-efficacy scale”, “work preference inventory” and “perception of creative climate”. The data was analyzed by structural equational modeling method with AMOS software. According to the results, intrinsic motivation and creative self-efficacy can predict creative achievement. Wisdom and general self-efficacy haven’t significant impact on creative achievement. The predictive role of creative climate in the creative achievement of students was confirmed. Creative climate of university can predict 0/26 of variance in creativity. Also, the mean of creative achievement in sample was low. The individual variables and creative climate of university as a social variable play a significant role in creativity of university students.
ملخص الجهاز:
ارائه مدل علي براي خلاقيت دانشجويان بر اساس متغير هاي فردي(خودکارآمدي عمومي، خودکارآمدي خلاق ، خردمندي و انگيزش دروني) و اجتماعي(جو دانشگاه ) سيده فاطمه کاظمي *١ حبيب الله نادري ٢ سهيلا هاشمي ٣ فرزانه ميکائيلي منيع ٤ چکيده هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش متغيرهاي فردي و اجتماعي در پيش بيني پيشرفت خلاقانه دانشجويان انجام شده است .
بنابراين آمابيل معتقد است تمامي انگيزاننده هاي بيروني، الزما به تحليل خلاقيت منجر نميشود، برعکس در صورتيکه انگيزش بيروني نقش ارائه دهنده اطلاعات را براي افراد فراهم کند و از حس شايستگي فرد در يادگيري تکاليف 4 حمايت کند، ميتواند سهم مهمي در پيشرفت خلاقانه افراد داشته باشد(کولينز و آمابيل ،١٩٩٩).
در پژوهش کنوني ضمن در نظر گرفتن برخي ويژگيهاي فردي اثرگذار بر خلاقيت -که در پژوهش هاي قبلي کشور ما، کمتر به آنها پرداخته شده است - بستر اجتماعي يعني جو دانشگاه نيز به عنوان عاملي اثرگذار بر افزايش ايده هاي خلاقانه و نوآورانه دانشجويان مورد 1 .
Carson, Peterson & Higgins 2 .
Hair, Black, Babin, & Anderson 4 .
از ديگر يافته هاي پژوهش کنوني اين بود که در کنار عوامل فردي اثرگذار بر خلاقيت ، جو دانشگاه به عنوان عاملي اجتماعي، تأثير مستقيمي بر پيشرفت خلاقانه داشت و ٠/٢٦ از تغييرات آن را پيش بيني ميکرد.
Kampylis, Berki, & Saariluoma 2 .
The relationship between learning motivation and innovation behavior in the university students: from the perspective of creative self-efficacy.