خلاصة:
رویکردهای های مختلفی در روانشناسی وجود دارد که هر کدام بر جنبه های منحصربفردی تاکید دارند ، با این وجود این رویکردها دارای وجوه مشترکی نیز هستند. در این نگاشته دو دیدگاه آزادی درمانی و فراشناخت درمانی بررسی و هر دو دیدگاه مورد مقایسه قرار خواهد گرفت با این هدف که به دیدگاهی عمیق تر و در نهایت به دیدگاه تازه ای دست یابیم
ملخص الجهاز:
"از مراجع پرسیده می شود وقتی این حرکت و رفتارها را تکرار می کنید چه احساس و یا حالتی دارید؟ 5- کند کردن پرشتاب ها: میان چند حالت ، چند کلمه و یا چند رفتار آنهایی را که پر شتاب تر برور می کند، نشان می دهد و یا عمل می نماید به سوال می گذاریم : منظورتان چیست و یا چه احساس و حالتی دارید؟ (خدیوی زند،1384) در دیدگاه آزادی درمانی از طریق 4پرسش حساسیت، می توان در زمینه های تاریک و روشن مجتمع به جستجوگری پرداخت: 1-پرسش خاطره ها و حوادث: آنچه گفتید، شنیدید و نشان دادید شما را به یاد خاطره ها و حوادثی دیگر می اندازد؟ آنها را آزادانه بگویید (به شیوه تداعی آزاد و آزادی خاطره ها) 2-پرسش خواستها، آرزوها و میل ها: آیا از آنچه گفتید، چیزهای دیگری بود که می خواستید بگویید و نگفتید؟ 3-پرسش هیجانها ،تأثرات و اوهام : در میان خاطره ها،حوادث ، خواستها، آرزوها و امیالی که گفتید کدامین پربارتر و هیجان برانگیزتر بود؟ 4-پرسش دگرگونی ها ، تغییرها: از هنگام آمدن تا کنون در این نشست ، اینجا و اکنون ، چه دگرگونی یا تغییر حالت و رفتاری را در خود می یابید؟ چگونه؟ تا چه حد ؟ (خدیوی زند،1388).
در دیدگاه آزادی درمانی فرد به مشاهده می پردازد بدون اینکه عملکرد خود را مورد تحلیل قرار دهد و در نهایت این مشاهده آزادانه و بدون تحلیل عملکرد است که پاسخ سالم را در فرد ایجاد می کند و در دیدگاه فراشناخت درمانی، در هنگام رویارویی ، فرد با وقایع درونی که باور فراشناختی مورد نظر را فعال می کند رویارو می شود تا فرد آنها را به عنوان یک مشاهده کننده بیرونی ، مشاهده کند مثلا رویارو ساختن بیمار مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری با افکار یا احساسات بدنی ."