خلاصة:
اجرای عین تعهد، مسئولیت قراردادی و فسخ ابزارهای اصلی هستند که نظامهای حقوقی در صورت تخلف از اجرای تعهدات قراردادی برای حمایت از حقوق متعهدله قراردادی و جبران آثار تخلف از قرارداد مقرر کردهاند. این ابزارها در حقوق انگلستان به جبرانهای نقض قرارداد و در حقوق ایران به ضمانت اجراهای تخلف از اجرای قرارداد معروف هستند و متعهدله ممکن است به صورت فردی یا جمعی آنها را مطالبه کند. قابلیت جمع این ضمانت اجراها در فقه امامیه و قوانین ایران مورد تصریح قرار نگرفته و ظاهراً در قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان مصوب 1388جمع فسخ و خسارت ردشده ولی در سایر نظامهای حقوقی بهویژه حقوق انگلستان مشروط به سازگاری و عدم جبران مضاعف صراحتاً قبول شده است. امری که با توجه به مبانی فقهی و حقوقی در حقوق ایران و با توجه به ملاک ماده (386) قانون مدنی و مواد (6 و 8) قانون پیشفروش ساختمان مصوب 1389 قابل توجیه است.
Performance the exact undertaking، contractual responsibility and the right to terminate are the main tools that legal systems have provided when violation of performance of contractual obligations to protect the rights of the contractual creditor and compensation for nonperformance of contract effects. These tools in English law are called remedies for breach of contract and in Iranian law called sanctions for nonperformance of contract that creditor may apply for them individually or cumulatively.
The ability to cumulate sanctions is not expressly mentioned in Emameih Fiqh and Iranian law and it is rejected in section 2 of Iranian Protection of Consumers Rights Act 2009، but in other legal systems، especially English law subject to compatibility and not resulting in double recovery is explicitly accepted. This can be justified according to Iranian legal & figh basis & section 386 of the Civil Code and sections 6 and 8 of Pre-Sale Building Act 2011.
ملخص الجهاز:
درفقه و قوانین موضوعه ایران چنین موضوعی در قواعد عمـومی قراردادهـا در قـانون مدنی تصریح نشده ولی در مواردی ،قانون مدنی در ماده (٤٢٢)در مورد نحوه مطالبـه ارش و فسخ در خیارعیب و ماده (٣٨٦)درباره مطالبه خسارات پس از فسـخ بیـع و مـواد (٦و ٨) قانون پیش فروش ساختمان مصوب ١٣٨٩درباره مطالبـه خسـارت و اعمـال فسـخ ودرمـاده (٢)قانون حمایت از حقوق مصـرف کننـدگان مصـوب ١٣٨٨مـورد توجـه قانونگـذار بـوده است ، درحالی که با بررسی تطبیقی آتی مشاهده می شود که نظام های حقوقی پیشرفته بـه آن توجه داشته و جمع ضمانت اجراهای سازگار را پذیرفتـه انـد.
Remedies for Breach of Contract در اندیشه حقوقدانان ایرانی جبران ها،همان ضمانت اجراها هستند که بـرای تخلـف از تعهدات قراردادی درنظر گرفته شده اند تا متعهد را ملزم به اجرای قـرارداد کننـدو متعهدلـه را به هدفی که از عقد قرارداد داشته یا چیزی معادل آن برسانند (صـفایی، ١٣٨٥: ١٩)، البتـه جبران هاو شیوه های جبرانی با کیفیت مطروحه در انگلستان ، در حقوق ایران مطرح نیست .
٢. اجرای عین تعهد در حقوق ایران اجرای عین تعهد قراردادی پیرو فقه امامیه مهم ترین ضمانت اجرا در مقابـل متخلف است ودر قانون مدنی از موادی مثـل (٢١٩، ٢٢٠، ٢٢٢، ٤٧٦، ٣٧٦، ٥٣٤)اسـتنباط میشود که به نظر حقوقدانان بر سایرابزارها تقدم طولی داردو تا زمـانی کـه امکـان اجبـار وجود دارد، بر اجرای عینی تأکید شده و حق مطالبه خسارت و فسخ برای متعهدله شناسایی نشده است (کاتوزیان ، ١٣٨٧:ج ٤، ٢٠٩).