خلاصة:
اعتقاد به ظهورمنجی وتشکیل جامعة آرمانی درادبیات جهان جایگاه ویژهای دارد. باوربه نجات دهنده» بخش درخورتوجهی ازباورهای دینی در عرصة ادبیات ایران پیش ازاسلام را دربرگرفته بود. درایران پس ازاسلام نیز بخش چشمگیری ازشعرفارسی را آثاری با هویت دینی تشکیل میدهد. پس از پیروزی انقلاب» مفهوم انتظاردرشعرشاعران» رنگ دیگری به خود گرفت. مفهوم انتظاربه برجستهترین حوزه شعرآیینی تبدیل شد و ویزگیهای خاص خود را پیدا کرد. بخشی ازسرودههای علیرضا درحوزة اشعرانتظار؛ قابل بررسی است. بیان ویژگیهای شاخص شعرانتظاراوهدف اصلی پژوهش حاضر است. زبان ساده» تاثیرپذیری ازقرآن وحدیث وتصویرهای زیبا سه ویژگی شعرانتظاروی است. استقبال شاعران معاصرنسبت به موضوع انتظارونبود تحقیقی جامع با موضوع شعرانتظارازضرورتهای پژوهش حاضراست.
belief in advent of a savior who builds an ideal world has a special place among world literature. Belief in savior was a significant part of religious believes in Iranian literature before Islam. even after the introduction of Islam, a big part of Persian poems were highlighted by religious characteristics.
After the victory of Islamic revolution, the concept of waiting was somewhat bolder in the poems. The concept of waiting became a prominent part of religious poems and found its features.
Some part of Alireza Ghozve’s poems in the context of “waiting poems”
is studied. The main objective of this study is to mention the important
aspects of his poems on “waiting”. The 3 main features of his poems are
simplicity, the impressions from Quran and the tradition, and beautiful
pictures.
Some of the main reasons of this study are the warm welcome of contemporary poets and the absence of comprehensive research in this
context
ملخص الجهاز:
"(علویمقدم و بهرامیان، 1389 : 225) قزوه در تمام شعر «چش به راه» از زبان محاورهای استفاده کرده است: ابر هزار تا بارون، ریخته به جونم امشب هیچی نگو که تنها میخوام بخونم امشب بارون گرفته جز من، هیچ کی تو کوچهها نیس بارون گرفته اما درد منو دوا نیس (قزوه، 1390ب: 84) واژگانی که حاصل تعامل و تداخل واژگانی فرهنگهاست؛ با رواج صنعت چاپ و ترجمۀ آثار اروپایی سیلی از واژههای علمی و فنی مرتبط با دیگر جلوههای زندگی اجتماعی و هنری به زبان فارسی راه یافت.
(راستگو، 1376: 9-8) شیوهها و گونههای اثرپذیری از قرآن و حدیث در اشعار انتظار قزوه اثرپذیری واژگانی: در این شیوۀ اثر پذیری، شاعر در به کارگیری پارهای از واژهها و ترکیبها، وامدار قرآن و حدیث است؛ یعنی واژهها و ترکیبهایی را در شعر خویش میآورد که ریشۀ قرآنی و حدیثی دارند.
(راستگو، 1376: 43) در شعر زیر، قزوه از شهر بم و زلزلۀ دهشتناک و بزرگ آن که زلزلهای ملموس و آشنا برای خواننده است استفاده کرده تا به توصیف روز ظهور بپردازد: زمین را میکشند از زیر پامان مثل بم یک روز نمیبینیم در آیینه خود را صبحدم یک روز قیامت میشود صد بار از بم بیشتر یک صبح بساط هفت گردون باز میریزد به هم یک روز (قزوه، 1391الف: 2-101) اثرپذیری الهامی _ بنیادی: در این شیوه، گوینده مایه و پایۀ سخن خویش را از آیه یا حدیثی الهام میگیرد و سرودۀ خویش را بر آن نکتۀ الهام گرفته بنیاد مینهد و سخنی میپردازد که با آیه یا حدیثی در پیوند است؛ پیوندی گاه نزدیک و آشکار و گاه دور و پنهان."