خلاصة:
بخش عمده تلاش های اعجازشناسانه قرآن در طول تاریخ و مخصوصا سده های اخیر مصروف به نشان دادن این بوده که یک امر علمی جدید را قرآن قرن ها قبل، پیش بینی کرده است؛ پس فرابشری و معجزه است. پژوهش حاضر به دنبال اعتبارسنجی این رویکرد است و با نشان دادن موانع و اشکالات آن، آشکار می کند که قرآن به این معنا مدعی اعجاز نیست؛ هرچند اطلاع از دانش های جدید، در فهم عصری قرآن دخیل است و پرده از شگفتی های آن برمی دارد. این خاصیت که قرآن کریم ظرفیت انعطاف به دانش های هر زمان را دارد از مهم ترین وجوه شگفتی آن، یا از اسرار اعجاز این کتاب گران سنگ است. این اثر پس از ماهیت شناسی معجزه و نقد اعجاز علمی قرآن با مبنای پلورالیزم تفسیری، با تکیه بر برخی از نمونه ها آشکار می کند که اطلاع از این دانش ها توان دست یابی به معانی ای برای قرآن فراهم می کند که امروزه بدون آن دانش ها پیدا کردن معنایی عقل پسند برای آنها دشوار است.
Most of the efforts for knowing the miracles of Quran throughout history، and especially in the recent decades have been spent to show that Quran has anticipated new scientific facts centuries ago; therefore it is superhuman and miraculous. The present study seeks the validation of this approach، and while showing its obstacles and drawbacks، it reveals that Quran is not a claimant of miracles in this meaning; however knowledge of new sciences isinvolved in the modern understanding of Quran and unveils the wonders it. This quality -thatHoly Quran has the capacity of flexibility to sciences of all times- is one of the most important aspects of its wonders or of miraculous secrets of this invaluable book. This article، after the ontological study of miracle and the critique of Quran’s scientific miracle -based on the pluralism in interpretation-، and with an emphasis on some examples، reveals that knowing these sciences provides the ability to access the meaning for Quran، without which finding a wise meaning would be very difficult today.
ملخص الجهاز:
"قرآن به این معنا اعجاز علمی دارد و این رویکرد نو هیچیک از محذورات پیش گفته را ندارد؛ ۷- بر این اساس آیات قرآن در هر زمان تفسیری مییابند که با علوم روز تأیید میشود و با این وجود راه برای تفسیرهای آیندگان باز است و فهمهای پیشین هم در ظرف خود معتبر دانسته میشوند؛ ۸- مطالعات میان رشتهای و دانشهای عصری، پرده از ابهامات آیاتی از قرآن بر میدارد که بدون آنها، تفسیرهای سنتی نمیتواند عقل بشر آگاه دورانهای جدیدتر را اقناع کند؛ ۹- به این اعتبار قرآن مخدوم علوم است نه خادم آنها؛ ۱۰- همه اینها ضرورت به کارگیری جدی یافتههای علوم بشری در تفسیر قرآن را آشکار میکند، یافتههایی که چه بسا انعام باریتعالی به بشر است تا افزون بر تکوین ـ و چه بسا بیش و پیش از آن ـ در فهم کتاب تشریع به کار آید؛ منابع الف- فارسی 1."