خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر افزایش سن ازدواج در بین دانشجویان انجام شد.
روش: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، 17400 دانشجوی مجرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر و نمونه آماری آن، 392 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان و کرجسی به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای با 52 سوال بسته پاسخ در طیف پنج درجه ای لیکرت و پایایی 0.902 مطابق آلفای کرانباخ بود. برای تجزیه و تحلیل، از روشهای توصیفی و استنباطی در حد آزمونهای پارامتری تی تک گروهی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس چند متغیره، در قالب نرم افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد.
یافته ها: عوامل اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بر افزایش سن ازدواج دانشجویان تاثیر مثبت دارند. عوامل اقتصادی 9.6، فرهنگی- تربیتی 7.7، فرهنگی- اجتماعی 6.6 و فردی- خانوادگی 5.5 درصد از تغییرات مربوط به افزایش سن ازدوج دانشجویی را پیش بینی می کنند. تاثیر عوامل اقتصادی، فرهنگی- تربیتی، فرهنگی- اجتماعی و فردی- خانوادگی بر افزایش سن ازدواج دانشجویی دانشجویان دختر و پسر متفاوت است.
نتیجه گیری: عوامل اقتصادی بهترین پیش بینی کننده برای افزایش سن ازدواج محسوب می شود.
ملخص الجهاز:
تأثیر عوامل اقتصادی، فرهنگی- تربیتی، فرهنگی- اجتماعی و فردی- خانوادگی بر افزایش سن ازدواج دانشجویی دانشجویان دختر و پسر متفاوت است.
از طرفی، نباید از نظر دور داشت که پدیدۀ افزایش سن ازدواج و در ادامۀ آن بروز تجرد قطعی، باعث اختلال در کارکرد طبیعی نهاد خانواده شده و به دنبال این امر، به طور طبیعی شاهد تخریب و تهدید بهداشت روانی، ایجاد موانع و سدهای مهارکننده در راستای رشد و تعالی روحی و روانی، بروز و ظهور اختلالات و Loughran & Zissimopoulos بیماریهای روانی و اجتماعی مانند افسردگی، اضطراب، اعتیاد و بزهکاری اجتماعی، به هدر رفتن انرژی عظیم افراد که مانع از رشد و اعتلای اجتماعی میشود، افزایش فاصله سنی والدین و فرزندان و ایجاد اختلاف در سلایق و دیدگاههای دو نسل درون خانواده میشود(سلطانپور، 1379: 12).
با توجه به این مهم و تأکید مکتب انسانساز اسلام بر ازدواج به موقع جوانان، به عنوان مایۀ آرامش روح و روان و آسایش جسم و جان(روم: 21) و با توجه به لزوم ایجاد محیطی سالم و پاک برای تفکر و تولید علم و دانش و ترویج فرهنگ و ارزشهای جامعه در دانشگاهها به عنوان مرکز تفکر و تولید علم که مهمترین عنصر سازندۀ آنها نیز جوانان دانشجویند که سلامت فکری و جسمی آنان موجب تدارک محیط و تجارب یادگیری برای تولید دانش محسوب میشود و ازدواج دانشجویان در سنین مناسب دانشجویی بر مساعد شدن محیط و شادابی در دانشگاهها و تمرکز دقت بر اهداف علمی خواهد شد؛ لذا محققان در صدد برآمدند تا با شناسایی و الویتبندی عوامل مؤثر در افزایش سن ازدواج دانشجویان، امکان برنامهریزی فرهنگی و مدیریتی را برای داشتن دانشگاههای رشدیافته و تأثیرگذار و مبتنی بر فرهنگ و ارزشهای اسلامی مهیا سازند.
فرضیۀ سوم: میزان تأثیر عوامل مختلف اقتصادی، فرهنگی- تربیتی، فرهنگی- اجتماعی و فردی- خانوادگی بر افزایش سن ازدواج دانشجویی دانشجویان دختر و پسر متفاوت است.