خلاصة:
تروریسم بین الملل، در عصر حاضر به عنوان یکی از اساسی ترین معضلات جامعه ی بشری به شمار می رود که با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی و نیز گسترش اختلافات بین جوامع مختلف و در نتیجه عدم نیل به تعریفی مشترک از تروریسم، مبارزه با این پدیده شوم روز به روز دشوارتر می گردد.در اهمیت این موضوع همین بس که مقام معظم رهبری در پیام شان به کنفرانس بین المللی «مبارزه جهانی علیه تروریسم» از آن به عنوان «یکی از پدیده های شوم موجود در زندگی بشر» یاد فرمودند. علاوه بر آن شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز تروریسم بین الملل را به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی دانسته و در جهت مبارزه با آن اقدامات بسیاری انجام داده است. لیکن از آنجا که کلیه ی اقدامات این شورا باید براساس موازین حقوق بین الملل باشد بررسی این نکته ضروری به نظر می رسد که آیا شورای امنیت در راستای مبارزه با تروریسم بین الملل به طور قانونی اقدام کرده یا خیر؟این نوشتار قصد بررسی برخی از اقدامات شورای امنیت سازمان ملل متحد در مقابله با تروریسم بین الملل براساس موازین حقوق بشر و حقوق بین الملل بشردوستانه را دارد.
ملخص الجهاز:
"تفاوت در نگرش به ریشههای تروریسم، وجود اختلاف در تفکیک تروریسم و نهضتهای آزادی بخش مانع جدی برای تعریف تروریسم و تدوین کنوانسیونی جهانی در مجمع عمومی سازمان ملل برای مبارزه با این پدیده شده است.
و با درک این حقیقت که افراد نسبت به یکدیگر و اجتماعی که بدان تعلق دارند دارای وظایفی هستند و برای تحقق بخشیدن و ترویج و رعایت حقوق شناخته شدهی مندرج در این میثاق مسئول میباشند" بنابراین از آنجایی که در مواد مختلف اعلامیهی حقوق بشر و میثاقین به ممنوعیتهایی بر میخوریم که شامل تبیین تعریف تروریسم و عملیاتهای تروریستی ایجاد رعب و وحشت میشوند و حقوق بشر، مسئولیت نقض حقوق بشر را برای تروریسم در نظر گرفته است.
البته در این باره اختلافاتی وجود دارد ولی با استناد به اهداف بلند حقوق بینالملل بشر دوستانه در تحت پوشش قرار دادن مخاصمات برای کاهش آلام انسانها و قطعنامههای 1368 و 1373 شورای امنیت سازمان ملل متحد که توسل به دفاع مشروع فردی و جمعی در برابر حملات تروریستی را به رسمیت شناخته است، موانع انطباق حقوق بینالملل بشر دوستانه در مبارزه با تروریسم را رفع کرده است.
و همانطور که عملیاتهای تروریستی ناقض حقوق بشر است، مستند به مفاد مادهی3 مشترک و ماده 33 کنوانسیون چهارم ژنو و ماده 35پروتکل شماره 1 الحاقی و سایر موادی که حملهی عمومی به غیر نظامیان و استفاده از روشهای جنگی و جنگ افزارهایی که کاربرد آنها منجر به درد و رنج شدید میشود را شامل میگردد، تروریسم ناقض حقوق بینالملل بشر دوستانه است و مسئولیت بینالمللی دارد."