خلاصة:
حیاتیترین عنصر هر جامعه برای رشد و پیشرفت همهجانبه، فرهنگ و تعاملات نظاممند فرهنگی است. جمهوری اسلامی ایران بهعنوان یک نظام حکومتی، الگویی منحصر بهفرد را در جهان مطرح کرده است که تحقق آن نیازمند ارائه دقیق و مشخص مبانی و ترسیم دقیق و روشن مسیر و راهِ دستیابی به اهداف است. انقلاب اسلامی ایران، انقلابی فرهنگی است و در تمام اسناد بالادستی و بیانات حضرت امام خمینی (ره) و حضرت امام خامنهای (مدظلهالعالی)، همواره به «فرهنگ» بهعنوان حیاتیترین عنصر رشد و پیشرفت همهجانبه اشاره شده است. مقالة حاضر با هدف «واکاوی الگوی مدیریت راهبردی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» به رشته تحریر درآمده است و بر آن است تا با بررسی مبانی نظری «فرهنگ» و «مدیریت راهبردی فرهنگی»، اصول و مبانی آن را با تکیه بر آموزههای دینی شناخته و ضمن استخراج مؤلفهها و شاخصهای مؤثر در مدیریت راهبردی فرهنگی و ارتباط بین آنها، به «الگوی مدیریت راهبردی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» دست یابد. پژوهش حاضر در حوزة مبانی و مؤلفهها، «توسعهای»، و در حوزة شاخصها و مدلسازی «کاربردی» است و با توجه به اهمیت الگوی موردنظر و وجود دادههای کمّی و کیفی، از «روش کیو» استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، بیستویک راهبرد برای برای واکاوی «الگوی مدیریت راهبردی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» پیشنهادگردیدند.
Culture and systematic cultural interactions are the most vital elements of any society for the comprehensive progress and development. The Islamic Republic of Iran, as a system of governance, has put forward a unique model in the world that requires real and precise presentation of the fundamentals as well as accurate and precise way of achieving the goals. The Islamic Revolution of Iran is a cultural revolution and in all of the upstream documents in addition to the statements of Imam Khomeini and the Supreme Leader, has always been referred to “culture” as the most vital element in comprehensive development and progression. Accordingly, the present article, entitled “Examining the Strategic Cultural Management Model of the Islamic Republic of Iran” through the study of theoretical foundations of “culture” and “cultural strategic management”, seeks to recognize its principles based on religious teachings, and while extracting components and effective indicators of cultural strategic management and their relationship to achieve the "strategic model of cultural management of the Islamic Republic of Iran". This research is developmental in the field of principles and components and is an applied research in terms of indicators and modeling. Besides, the “Q method” is used given the importance of the proposed model and the existence of quantitative and qualitative data. Accordingly, relying on the obtained information, twenty-one strategies have been identified and proposed to study the “Strategic Model of Cultural Management of the Islamic Republic of Iran”. The illustrated model is also identified in two sections of “extracting and drawing” and “Functioning”. Then each of these is divided into components that are in the “extracting and drawing’ dimension as follows: drawbacks, assessment and evaluation, control and results and outcomes
ملخص الجهاز:
٧ عمومی ارزش ها، گرایش ها و الگوهای رفتاری و نمادهای یک جامعه در مقاطع زمانی معین ٨ قومـی الگوهای باوری، ارزشی و رفتاری یک قوم ، هم چون ؛ کردها، ترکمن ها و بلوچ ها ٩ نهادی باورها، ارزش ها، رفتارها و نهادهای حاکم بر نهاد اجتماعی، مانند فرهنگ علم و پژوهش ١٠ حرفه ای باورها، ارزش ها، رفتارها و نمادهای بین شاغلان یک حرفۀ معین هم چون پزشکان و معلمان مفروضات ، باورها، ارزش ها والگوهای رفتاری و نمادهای تسهیم شده بین کارکنان یک ١١ سازمانی سازمان ١٢ گـروه ارزش ها والگوهای رفتاری موجود بین اعضای یک گروه 201 سطوح راهبردی الگوی مدیریت فرهنگی (رجوع شود به تصویر صفحه) بـا نگـاهی جـامع نگـر بـه «الگـوی مـدیریت راهبردی فرهنگـی»؛ دو سـطح «واقـع گرایانـه » و «آرمانی» متصـور اسـت ، چـه ایـن کـه از سـویی تدوین این الگوی با «روش استقرائی» قاعـدتا از زمینه هـا و ضـرورت هـایی برخـوردار اسـت کـه لاجرم این مبـانی در «سـطح واقـع گرایانـه » بایـد مــورد توجــه قــرار گیــرد، و از دیگــر ســو و در راستای «مهندسـی فرهنـگ » و إعمـال «مـدیریت فرهنگی»؛ نخست باید فرهنگ آرمانی شـناخت شکل ٢.
روش شناسی الگوی مدیریت راهبردی فرهنگی علم داری و ادیب (١٣٨٦) در مقاله ای تحـت عنـوان «الگـوهـای راهبـردی طراحـی سـاختار مهندسی فرهنگی جهان اسلام » ذیل مبحث بررسـی تعـاریف اصـطلاحی از فرهنـگ ، بـه منظـور پرداختن به عصارة تعاریف ارائه شده ، با نگاهی به ساختار تدبیر و مدیریت در حکومت اسلامی به این نکتۀ اشاره کرده اند که برای تدوین الگو و تبیین مؤلفه های «فرهنگ »، دو مدل شـاخص و 2 قابل بهره برداری وجود دارد که شامل مدل پویاییهای فرهنگی «هچ »١ و مدل فرهنگی «شـاین » است .