خلاصة:
اهل حدیث و امامیه در تعیین حدود معنای ربوبیت و نتیجتا در تعیین حدود معنای شرک ربوبی با هم اختلاف نظر دارند؛ اما هر دو در این باور مشترکاند که مشرکان مکه در ربوبیت و تدبیر جهان، برای خداوند شریک در نظر میگرفتند و به همین جهت، بتها را میپرستیدند. در واقع، باور به ربوبیت بتها بود که منجر به عبادت آنها از سوی مشرکان مکه شد. در این راستا، بعثت پیامبر اسلام(ص) نیز بدین منظور بود که مشرکان مکه را از شرک ربوبی و بالتبع، شرک عبادی بپیراید و آنان را به توحید در ربوبیت و بالتبع، توحید در عبادت رهنمون سازد؛ بنابراین برخلاف وهابیت، اهل حدیث و امامیه معتقدند مشرکان مکه فقط به شرک عبادی مبتلا نبودند، بلکه آنان به شرک ربوبی مبتلا بودند و اساسا همین اعتقاد نادرست، سرمنشا شرک عبادی بود؛ بر همین اساس باید گفت اهل حدیث که وهابیت به آثار آنان استناد میکنند، شرک مشرکان مکه را شرک ربوبی، و شرک عبادی را لازمه شرک ربوبی میدانند
ملخص الجهاز:
شرک، مشرکان مکه، توحید در ربوبیت، توحید در عبادت، امامیه، اهل حدیث مقدمه انسان به عنوان اشرف مخلوقات و کسی که خداوند با آفرینش او به خود تبریک گفت و خود را احسن الخالقین نامید، از عقلی بهرهمند است که وی را از دیگر موجودات زمینی جدا میکند؛ بنابراین در عین عناد و لجاجت نوعا کارهایش بهویژه کارهای جمعیاش از خرد و عقلانیت برخوردار است و باورکردنی نیست که کاری را بدون هیچ دلیلی (اگرچه فریبنده) انجام دهد؛ از این رو درباره موضوع بحثمان بر این باوریم حتی بتپرستان نیز عبادتشان برای بت بیدلیل نبوده است، بلکه به دلیل باورهایی بود که به بتها داشتند.
آیا آنان ربوبیت را به معنای گفتهشده در بند قبل میدانند یا اینکه معنای دیگری از آن در نظر دارند؟ اگر اهل حدیث ربوبیت را به معنای مساوی با خالقیت یا اعم از خالقیت در نظر میگرفتند و استنباط عامی از ربوبیت داشتند که شامل خالقیت، مالکیت و غیره بوده است، بر این اساس از عبارتهایشان که احیانا گفته شده مشرکان مکه شرک در ربوبیت نداشتند و در ربوبیت موحد بودند، نمیتوان استفاده کرد که آن مشرکان، شرک در ربوبیت به معنای خاص نیز نداشتند؛ بنابراین این نکته بسیار مهم است که در مباحث خود، به این مهم التفات داشته باشیم که منظور اهل حدیث از ربوبیت و شرک و توحید ربوبی چه چیزی است.
با عنایت به سه نکتهای که بیان شد، روشن میشود اگر برخی از اهل حدیث گاهی به مشرکان، توحید ربوبی را نسبت میدهند، منظورشان ربوبیت به معنای خاص کلمه نیست یا اگر گاهی شرک ربوبی را محال میدانند منظورشان این نیست که اعتقاد مشرکان مکه به شرک ربوبی نیز محال است.