خلاصة:
چکیده
بررسی جغرافیایی نخستین کوشش علم جغرافیا در باب تحلیل رابطۀ میان محیط و رفتار انسان است. بررسیها نشان میدهد که معماری و شهرسازی بر میزان وقوع جرم تأثیر دارد. محیطهای شهری کم تردد، تاریک و غیرقابل رؤیت مانند حاشیه شهرها معمولاً به محل تجمع معتادان، محل مناسبی برای خرید و فروش مواد مخدر و اموال مسروقه تبدیل میشود. پدیده جرم یکی از بزرگترین مشکلات اجتماعی و از خطرناکترین آفتهای ممکن است، با مروری بر تاریخ در مییابیم پیشگیری از جرم در تاریخ عمدتاً به مفهوم پیشگیری از تکرار جرم بوده نه پیشگیری از وقوع جرم. آنچه در بررسی جغرافیایی جرائم شـهری اهـمیت دارد، رابطه فضا و محیط شهری با رفتارهای اجتماعی از نوع منفی و ناهنجار آن است. هدف اصلی این مقاله عبارت است از بررسی و تحلیل نقش مؤلفههای محیطی کلانشهرهای ایران به ویژه تهران در وقوع آمار جرم در آنها است. سؤال اصلی مقاله این است که نقش مؤلفههای محیطی کلانشهرهای ایران به ویژه تهران در وقوع آمار جرم در آنها چگونه است؟ فرضیهای را که برای تحلیل و بررسی این سؤال در صدد آزمون آن هستیم این است که برخی مؤلفههای محیطی کلانشهرهای ایران به ویژه تهران وقوع جرم را تسهیل کرده است. روش انجام این تحقیق با توجه به موضوع و اهداف و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت توصیفی – تحلیلی و از طریق بررسی متون قانونی و نظریات حقوقدانان و فقهای در خصوص موضوع حاضر است. بر این اساس جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و مراجعه به پایگاههای داده و جستجوی اینترنتی مقالات دارای درجه علمی معتبر و به روز رسانی شده خواهد بود. ابزار گردآوری اطلاعات به صورت فیشبرداری و بانکهای اطلاعاتی است. روش تجزیهوتحلیل در این مقاله به صورت کیفی و استدلالی خواهد بود. بدین شیوه که متغیرهای موضوع را مورد بررسی قرار داده و ضمن توصیف و تحلیل دادههای گردآوری شده به صورت نظامند به تبیین ابعاد مختلف موضوع پرداخته و با گذار از آنچه هست به آنچه باید باشد، دادهها مورد استدلال قرار میگیرند
ملخص الجهاز:
در نقطۀ مقابل ، برخي مکان ها مانع و بازدارندة فرصت هاي مجرمانه هستند و همين امر موجب مي شود تا بزهکاران در انتخاب محل جرم خود، به دنبال کمترين و مناسب ترين فرصت ها و شرايط مکاني براي ارتکاب عمل مجرمانه باشند؛ بنابراين شناسايي فرصت مکاني به وجود آورنده و تسهيل کنندة اين فرصت ها و ارائه رهنمود براي تغيير اين شرايط و تبديل آن به فضاهاي مقاوم در برابر ناهنجاري هاي اجتماعي از مهم ترين اهداف بررسي هاي جغرافياي جرم در شهرها محسوب مي شود(٢٠٠٦ ,Bianlou and Mansourian).
سؤال اصلي مقاله اين است که نقش مؤلفه هاي محيطي کلان شهرهاي ايران به ويژه تهران در وقوع آمار جرم در آن ها چگونه است ؟ روش انجام اين تحقيق با توجه به موضوع و اهداف و شيوه گردآوري اطلاعات به صورت توصيفي – تحليلي و از طريق بررسي متون قانوني و نظريات حقوقدانان و فقهاي در خصوص موضوع حاضر است .
آنچه مسلم است برخي مکان ها به دليل ساختار کالبدي خاص و همچنين ويژگي هاي اجتماعي ، اقتصادي ساکنان آن ، امکان و فرصت بيشتري براي وقوع جرم دارند.
Pour Mousavi, Seyyed Moussa and Saeed Zanganeh Shahraki and Narges Ahmadi Fard and Naseh Abdi (2011), The Long-Range Impact of Urban Crime, Case Study: Twenty-Four Regions of Tehran, Quarterly Journal of Human Geographic Research, Vol. 77, P.
Abbasi Workay, Elham (2008), Spatial identification and analysis of crime centers in Qazvin city using Geographic Information System (GIS), GIS Thesis Master of Geography and Urban Planning, Qazvin University.