خلاصة:
پژوهش حاضر باهدف تاثیر آموزش حضور ذهن بر راهبردهای کنار آمدن و امیدواری به زندگی زنان معتاد باردار در سال 1398 - 1397 انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی، از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن را تمامی زنان معتاد باردار مراجعهکننده به بیمارستان امام رضا شهر کرمانشاه در که در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ پرونده پزشکی داشتند تشکیل میدادند. حجم نمونه ۳۰ نفر از زنان معتاد باردار از طریق نمونهگیری مبتنی بر هدف و بهصورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. سپس نمونهها بهطور تصادفی در گروه های آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. تمام شرکتکنندگان پرسشنامههای راهبردهای کنار آمدن لازاروس و امیدواری به زندگی اشنایدر را بهعنوان پیشآزمون کامل کردند. گروه آزمایش به مدت ۹ جلسه تحت آموزش حضور ذهن (ذهن آگاهی) قرار گرفت، اما گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای کنار آمدن (۰/۰۰۹=P) و امیدواری به زندگی (۰/۰۰۱=P) در زنان معتاد باردار تاثیر معنیداری دارد. با توجه به اینکه حضور ذهن و یا ذهن آگاهی این مادران پایینتر از نرمال بود، بنابراین آموزش ذهن آگاهی یا توجه آگاهی یا حضور ذهن میتواند نقش مهمی را بهعنوان درمانهای کمکی و توانبخشی در کنار درمانهای پزشکی در زنان معتاد باردار ایفا کند.
The purpose of this study was to investigate the effect of mindfulness training on coping strategies and life expectancy in pregnant women with addiction in 1398-1398. The quasi-experimental research design was pre-test and post-test with control group. The statistical population consisted of all pregnant women referring to Imam Reza Hospital in Kermanshah who had medical records in the years 2018-2019. The sample size was 30 pregnant women who were selected by purposive random sampling. Samples were randomly divided into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. All participants completed the questionnaire of Laskarus's coping strategies and hope in Schneider's life as a pre-test. The experimental group received mindfulness training for 9 sessions, but the control group did not receive any intervention. The results showed that mindfulness training had a significant effect on coping strategies (P = 0.009) and life expectancy (P = 0.001) in pregnant addicted women. Since the presence of mind or mind awareness of these mothers was lower than normal, therefore mindfulness training or attention awareness or presence of mind can play an important role as adjunctive and rehabilitation therapies along with medical treatments in pregnant women.
ملخص الجهاز:
بررسی تأثیر آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای مقابلهای و امید به زندگی زنان معتاد باردار شهناز كاكايي گرجي1، حسن اميري2 گروه روانشناسی و مشاوره، واحد كرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامي، كرمانشاه، ايران.
(نویسنده مسئول) فصلنامه راهبردهای نو در روانشناسی و علوم تربیتی، دوره اول، شماره چهارم، زمستان 1398، صفحات 23-12 چکیده پژوهش حاضر باهدف تأثير آموزش حضور ذهن بر راهبردهای كنار آمدن و امیدواري به زندگی زنان معتاد باردار در سال 1398-1397 انجام شد.
نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای كنار آمدن (009/0=P) و امیدواري به زندگی (001/0=P) در زنان معتاد باردار تأثیر معنیداری دارد.
ازآنجاکه اعتياد مادر در دوران بارداري و پسازآن، میتواند زمینهساز اعتياد و عامل خطر مهمي براي اعتياد كودكان آنان در آينده باشد، و همچنين ازآنجاکه روشهای درمانی جدید غیر دارویی میتواند در بالا بردن سطح دانش به افزایش سلامت جامعه کمک کند و نیز وجود فاکتوری بنام امید به زندگی که میتواند منبع مفیدی از قدرت برای مقاومت در برابر استرسها و مواجهه با شرایط پریشان کننده باشد، بنابراین این پژوهش قصد دارد اثربخشی ذهن آگاهی بر راهبردهاي مقابلهای و امید به زندگی زنان معتاد باردار را موردبررسی قرار دهد.
بحث و نتیجهگیری هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای مقابلهای و امید به زندگی زنان معتاد باردار بوده است.
بنابراين آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای مقابلهای در زنان معتاد باردار مؤثر است.
بهعبارتدیگر، آموزش ذهن آگاهی دارای تأثیر معنیداری بر راهبردهای مقابلهای در زنان معتاد باردار است.
همچنين آموزش ذهن آگاهی دارای تأثیر معنیداری بر امید به زندگی در زنان معتاد باردار است.