خلاصة:
شتاب روزافزون در ایجاد دانش نظری و فناوری ها در زیست پزشکی نوین، پیشرفت روزافزون دانش کاربردی را در پی داشته است. اما این پیشرفت های سریع در پزشکی و زیست فناوری در دهه های اخیر، با مباحث مهمی در خصوص مسائل اخلاقی همراه شده است است. مفاهیمی همچون انسان, مرگ, حیات ومسائل وجودی از این نوع است و فن آوری آمده است ودرپرتوی این تحولات وتغییرات فناورانه این مفاهیم بازتعریف گشته اند, روشهای نوین امکان زنده ماندن انسانها بدون امکان بالابردن شعور مغزی ویا بالابردن کیفیت زندگی باعث ایجاد مفاهیم جدید شده اندازجمله "هیبرید انسان – دستگاه" و یا بروز وضعیت" نه زنده ونه مرده" که این مفاهیم جدید مستلزم توجه فلسفی وتحلیل آنها و سپس توجه اخلاقی هستند شناخت هرچه بیشتر اینگونه مسائل اخلاقی باعث تاکید و توجه افزونتر نسبت به اخلاق پزشکی به عنوان یک قاعده و راهکار جدید در جهان شده است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی چارچوبهای اخلاقی و کرامت انسانی در توقف درمان بیماران مبتلا به سرطان در مراحل انتهایی می باشد. ونیازبه دقت نظر وحساسیت پزشکان با توجه به وضعیت حاکم براینگونه بیماران وخانواده هایشان از نظرروانی واجتماعی بوده و تصمیم گیری تیمی درخصوص ادامه یاامتناع ازدرمان موثرخواهد بود.
Increasing acceleration in the development of theoretical knowledge and technologies in modern biomedicine has led to the increasing progress of applied knowledge. But these rapid advances in medicine and biotechnology in recent decades have been associated with important ethical issues. Concepts such as man, death, life, and existential problems are of this kind, and technology has emerged. In the wake of these developments and technological changes, these concepts have been redefined. New methods have made it possible for humans to survive without raising brain intelligence or improving quality of life. "Human hybrid - device" or the emergence of the situation of "neither alive nor dead" that these new concepts require philosophical attention and analysis and then moral attention. Knowing more and more such moral issues emphasizes and pays more attention to medical ethics as a rule and It has become a new solution in the world. Therefore, the aim of this study was to investigate the ethical and human dignity frameworks in stopping the treatment of cancer patients in the final stages. Careful consideration and sensitivity of physicians, given the prevailing situation for patients and their families, is psychologically and socially effective, and team decision-making on whether or not to continue treatment will be effective.
ملخص الجهاز:
مفهوم موضوع اخلاق پزشکی منوط به شناخت «ناظر آرمانی» می باشد درواقع یعنی از بالا ما ازنظر اخلاقی بایستی نظاره گر افعال مرتبط با امور پزشکی براساس آرمانها واهداف واصول اساسی مرتبط با اخلاق و نگاهی دقیق به بسط پیامدهای مرتبط ومترتب بر انجام ویا خودداری وامتناع از این اقدامات باشیم ناظر آرمانی علاوه بر جنبه نظري آن، یعنی ابعاد کلامی و فلسفی، از حیث عملی و اخلاقی نیز از اهمیت فوق العاده اي برخوردار است[4] درحقیقت اگردقیقتر نگاه کنیم ناظر آرمانی تلفییقی از ارزشهای والای انسانی و دینی وکرامت ذاتی ونظریه امرالهی ووجدان است یعنی فطرت وانسانیت ووجدان دروجود تمامی انسانها نهادینه شده وپزشک درمانگر حتی اگر کسی متوجه اعمالش نگردد با وجود این وجدان که برگرفته ازهمان ناظر آرمانی است همواره خود رادر معرض بازخواست این ناظر می بیند لذا در انجام وظایف خود درجهت انجام بهترین کار برای بیمار ,بخصوص در برخورد بابیماریکه مبتلا به سرطان وبا درگیری متعدد ارگانها و نارسائی آنها می باشد وممکن است خواهان خودداری ازدرمان وامتناع از انجام درمانهای طولانی کننده حیات باشد با رجوع به این ناظر تصمیمات خودرا درراستای درخواست بیمار مورد ارزیابی قرار میدهد واز طرف دیگر بنظرگروهی ازصاحب نظران اخلاق پزشکی همین پزشک به موضوع دیگری که مرتبط با اخلاق است لازم است توجه نماید وآن اخلاق وضعیتی استیعنی براساس هر شرایط با توجه به اینکه هر بیمار با بیمار دیگر فرق داشته ودارای شرایط مختلف از نظر وسعت درگیری و نارسائیهای ارگانها وامید به زندگی وشرایط تهدیدکننده حیات ووضعیت خانوادگی واجتماعی واقتصادی وویژگیهای مرتبط با بسط بیماری وشرایط عقلانی ووجود یا عدم حاکمیت زندگی نباتی وسایر شرایط دیگرمیباشد, به ارزیابی وضعیت بیمار ازنظر تصمیم گیری اخلاقی درجهت روند درمان این بیمار با این وضعیت خاص که متفاوت از بیمار دیگر با شرایط ووضعیت متفاوت است میپردازدبنظر میرسد که ما نبایستی به ناظر آرمانی بی توجهی کنیم چون توجه یک جانبه به اخلاق وضعیت ممکن است به نسبی گرائی منجر شده ومنجر به تصمیماتی گردد که کلیشه ای وسلیقه ای ویا احساسی گردد و بهمین دلیل در تعدادی از کشورها که اتانازی انفعالی را اجرا می نمایند دستورالعمل ها وشرایطی را برای جلوگیری از این تصمیمات وراهکاری قانونی و از نظر مجریان اخلاقی تدوین نموده اند و بایستی بیماران در این چارچوب مدون قرار گیرند تا مشمول این نوع اتانازی قرار گیرند که درقسمتهای آینده به بررسی آن خواهیم پرداخت.