خلاصة:
شایستگی درک و حل مشـکلات محیط زیستی، نیازمند شناخت و یادگیری علوم طبیعی و مهارتهای کاربردی مانند تفکر انتقادی یا حل مسئله است. در حوزه آموزش محیط زیست، توجه به مسائل اخلاق محیط زیستی که بر ارتباط بین انسان و طبیعت تمرکز دارند و موجب شکلگیری رفتارهای انسان در مواجهه با طبیعت میشوند، کمرنگ یا مغفول مانده است. برای حل مشکلات محیط زیست، دانشآموزان باید بتوانند ابعاد اخلاقی مسائل محیط زیستی را بهتر بشناسند. در این مقاله، رویکرد «گفتوگوی نوشتاری و کلامی» با تاکید بر دستیابی به شایستگی «آگاهی ادراکی» برای تقویت فرایند تفکر و یادگیری در خصوص مسائل محیط زیست معرفی و نمونهای از کاربرد این رویکرد، ارائه شده است.
ملخص الجهاز:
در این مقاله، رویکرد «گفتوگوی نوشتاری و کلامی» با تأکید بر دستیابی به شایستگی «آگاهی ادراکی» برای تقویت فرایند تفکر و یادگیری در خصوص مسائل محیط زیست معرفی و نمونهای از کاربرد این رویکرد، ارائه شده است چکیده.
کلیدواژهها: کلیدواژهها: مقدمهدو سؤال اساسی که همواره مورد نظر کارشناس تعلیموتربیت قرار دارد این است که بعد از فارغالتحصیلی، دانشآموزان چه چیزهایی را باید بدانند و چه فعالیتهایی را باید بتوانند انجام دهند؟ تقریباً تمامی کارشناسان معتقدند که با افزایش سریع پیچیدگی مسائل دنیای امروز و سرعت بالای تغییرات، آموزش تمامی مسائل، واقعیتها و اتفاقات یا انتظار یادگیری تمام آنها از دانشآموزان در حوزههای علوم طبیعی، علوم اجتماعی و علوم انسانی غیرممکن است (هیلتون1، 1992).
حال، سؤال اساسی این است که دانشآموزان پس از اتمام تحصیلات باید دارای چه ویژگیها، مهارتها و رفتارهایی باشند؟ اخلاق محیط زیست، شایستگی آگاهی ادراکی، رویکرد«گفتگی نوشتاری و کلامی»، یادگیری متخصصان حوزه آموزش محیط زیست از جمله کسانی هستند که معتقدند دانشآموزان فارغالتحصیل این قرن باید علاوه بر بهره بردن از دانش کافی نسبت به مهمترین چالشهای محیطی، بتوانند ضمن برقراری ارتباطی مؤثر، تفکر انتقادی داشته باشند و راهبردهای حل مسئله را بهکار ببندند.
در حقیقت، آنها فکر میکنند که حوزه محیط زیست یک مدل ایدهآل بینرشتهای برای یادگیری و ایجاد یکپارچگی موضوعات علوم مختلف در ذهن دانشآموزان در فرایند شکلگیری دانش است.
برای اکثر متصدیان حوزه آموزش محیط زیست، مطالعه محیط زیست و علوم طبیعی مهمترین جزء آموزش بهحساب میآید و این در حالی است که به تعاملات انسانی و پویاییهای شکل گرفته در طول تاریخ بین جامعه و طبیعت یا جنبههای سیاسی یا اقتصادی موضوع، اهمیت کمتری داده شده یا بهصورت کلی مغفول مانده است.