خلاصة:
با توجه به پیشزمینة خانوادگی، علمی و شهودی، بهنظر میرسد جهانبینی ایمانوئل سودنبرگ (1688-1772م.)، عارف و دانشمند سوئدی پروتستان، بیشتر متأثر از شهودات او پس از تحول روحیش باشد. اگرچه که ردّ پای سوابق علمی و مطالعات آناتومیکی و ریاضی وی هم در این جهانبینی بهخوبی آشکار است، از جمله: تناظر میان دنیای مادّی و معنوی، تناظر بین انسان به عنوان عالم صغیر با عالم کبیر و تناظر میان انسان مخلوق با انسان جهانی که از نظر او همان پروردگار یا بهشت است. این عارف پروتستان متأثر از دوره و زمانة خود هم هست، چرا که انسانگرایی حاکم بر قرن هجدهم را هم میتوان در آثار او مشاهده نمود. وجه مشخصه و ویژگی برتر نظریات او در گذر از دنیای مادّی و سیر در دنیای معنوی است. در این مختصر، سعی بر این بودهاست تا جهانبینی او را از آثارش به دست آوریم.
Immanuel Swedenborg (1688 -1772), a mystic and Swedish Protestant scholar, believed in a worldview according to his familial, scientific and intuitive background throughout his life, which seemed to be most influenced by his intuition after his spiritual evolution. Although the footprint of his scientific background and his anatomical and mathematical studies is also well-known in this worldview, including: the correspondence between the material and spiritual world; the correspondence between man as a microcosm with the macrocosm; the correspondence between the created human being and the universal human being, who is in his terms, the same Lord or Heaven. This Protestant mystic is also influenced by his time, thereby; the dominant humanism over the eighteenth century can be seen in his works. The main characteristic of his ideas is the passage of the material world to the spiritual one. This article seeks to get his worldview from his works.
ملخص الجهاز:
اگرچه که رد پاي سوابق علمي و مطالعات آناتوميکي و رياضي وي هم در اين جهان بيني به خوبي آشکار است ، از جمله : تناظر ميان دنياي مادي و معنوي، تناظر بين انسان به عنوان عالم صغير با عالم کبير و تناظر ميان انسان مخلوق با انسان جهاني که از نظر او همان پروردگار يا بهشت است .
. (Swedenborg, 2009c:5110, 5633 6982, 6996, 7004 7211, 9359 9972, 10067) او بر اساس کتاب مقدس بر اين باور است که مسيح ، خداوند بهشت است زيرا او خود تعليم داده است که هر چيزي که به پدر متعلق است به او هم تعلق دارد (متي ١١: ٢٧ و يوحنا ١٦ : ١٥ و ١٧: ٢ ) و اينکه قدرت زمين و آسمان در دست اوست (متي ٢٨ : ١٨) و يا «هر کس به فرزند خداوند ايمان آورد، نجات مييابد و زندگي جاويد نصيب او ميشود ولي کساني که به او ايمان نياورند به زندگي جاويد دست نمييابند» (يوحنا ٣: ٣٦) ، يا در (يوحنا ١١: ٢٥-٢٦و ١٤: ٦ (٥ :٢٠٠٠,Swedenborg) ) .
در طول دوران کودکي، روح بيگناه که مرتبط با بهشت مرکزي است با او همراه ميشود و در طول دوره هاي بعدي زندگي، بر حسب عشق ما به پروردگار، روحي خير يا شر در ما سکني ميگزيند و پروردگار اين ارواح را با انسان همراه مي کند تا قدرت اصلاح وجود داشته باشد.