خلاصة:
هدف پژوهش حاضر مقایسه هیجانخواهی در بین زندانیان معتاد و غیرمعتاد میباشد که با استفاده از روش پژوهش علی- مقایسهای انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زندانیان زندان مرکزی شهر همدان در سال 1396 بود. حجم نمونه با فرمول کوکران 212 نفر معین گردید که با بهرهگیری از روش نمونهگیری تصادفی ساده 143 نفر معتاد و 69 نفر غیرمعتاد بهعنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش، جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه هیجانخواهی زاکرمن استفاده گردید که برای تعیین روایی آنها از روایی محتوایی و همچنین برای بهدست آوردن پایایی آنها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شده است که مقدار آن به ترتیب در مقیاسهای موردنظر 72/0 تا 81/0 محاسبه گردید. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیهها، از آزمونهای کالموگروف- اسمیرونوف و آزمون من - ویتنی یو در محیط نرمافزار SPSS استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد فقط بعد تجربهطلبی هیجانخواهی زندانیان معتاد از غیر معتاد بهطور معنیداری بیشتر بود.
The purpose of the research was to compare the excitement among addicted and non-addicted prisoners. The research method was causal-comparative. The statistical population included all the prisoners in the central prison of Hamedan in 2017. The sample size was 212 with Cochran formula. 143 addicts and 69 non-addicts were selected randomly. The Zuckerman excitement questionnaire was used to collect data. Because the data distribution was not based on the Kolmogorov-Smirnov test, the Mann-Whitney U test was used. Data analysis was done using SPSS software. The results showed that the emotional exertion experience of addicted prisoners was significantly higher than non-addicted ones