خلاصة:
مشروعیت یکی از مفاهیم محوری سیاست در طول تاریخ تلقی بوده است. شاخص های مشروعیت سیاسی با توجه به عناصر زمانی و مکانی شکل گرفته است. چنانکه در گذشته مولفه های سنتی مهمترین عنصر مشروعیت بخش دولت ها و حاکمان شناخته می شد. سوال اصلی این نوشتار تاثیرات جهانی شدن بر مفهوم و شاخص های مشروعیت است. در پاسخ می توان گفت که در عصر جهانی شدن عناصری همانند کارکرد اقتصادی روزمره، سبک زندگی، کارامدی محیط زیستی از عناصر اصلی اقتدار دولت ها هستند. با این توضیح که جهانی شدن، زندگی سیاسی و اجتماعی در همه ابعاد را دچار دگردیسی کرده است. چنانکه زندگی در عصر جهانی شدن با لذت جویی، رفاه طلبی، جهان زیست و... معنا و هویت یافته است. در واقع ضرورت دارد که مدیران و دولت ها در عصر هژمونی رسانه ها در جهت حفظ و افزایش حکومت داری و قدرت سیاسی، حکمرانی مطلوب، جهان زیست گرایی، شبیه سازی کارکرد و تدابیر خود با هنجارهای جهانی، حفظ رفاه و لذت جویی و دموکراسی اجتماعی را مورد تاکید قرار دهند.
Dr. Ebrahim Abbasi[1] HusseinYosefi Sabet[2] Abstract: Legitimacy has been one of the central concepts of politics throughout history. Indicators of political legitimacy are shaped by temporal and spatial elements. As in the past, traditional components were considered the most important element of legitimacy of governments and rulers. The main question in this paper is the effects of globalization on the concept and indicators of legitimacy. In response, it can be said that in the age of globalization, elements such as day-to-day economic functioning, lifestyle, and environmental efficiency are central elements of state authority. By explaining that globalization has transformed political and social life in all its dimensions. As life in the age of globalization has become more meaningful with pleasure, prosperity, life world, and so on. In fact, it is imperative that managers and governments in the age of media hegemony maintain and enhance their governance and political power, favorable governance, globalization, their work with global norms, the welfare and enjoyment, and social democracy. [1]- Associate Professor and Faculty Member,Faculty of Political Science,Shiraz University, Iran [2]- PhD Student in Political Science (Political Sociology), Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
ملخص الجهاز:
پیامدهای نامطلوبی مانند تشدید نابرابریهای اجتماعی و افزایش فاصله طبقاتی و ایجاد طبقه ممتاز، موجب طرح پرسشهای بنیادین در زمینه نقش دولت در ایجاد این پیامدها و تاثیر آنها بر روی مشروعیت نظام سیاسی شده است.
برخی صاحب نظران، عوامل دیگری را به منزله شرایط ظهور پوپولیسم دانستهاند؛ فروپاشی نظم اجتماعی در جامعه و ناتوانی نظام در رویارویی با این آشفتگیها که با کاهش اعتماد عمومی همراه است یا بروز جنگ و بلایای طبیعی یا اختلال در رفتار سیاسی و توسعه فساد و بحرانهای اقتصادی- سیاسی از جمله شرایطی هستند که میتوانند ظهور پوپولیسم را به دنبال داشته باشند.
آنها حتی ظهور پوپولیسم و موضع گیری آن در برابر نخبه گرایی را «هشداری تب آلود» به نخبگان حزبی میدانند که به این برگزیدگان نمایندگی، اخطار میدهند که اگر سیاست خود را به حقیقت در جهت منافع مردم اصلاح نکنند، افراد دیگری هستند که بیرون از نهادهای حزبی و دموکراتیک، قدرت را از دست آنها بگیرند و به نظر میرسد این هشدار بسیار جدی است.
هنگامی که جامعه در وضعیت قطبی شدگی سیاسی قرار دارد و منافع نهاد نمایندگی مرزهای عدالت اجتماعی را پشت سر میگذارد، برخی میکوشند از راههای غیردموکراتیک و فاسد به منافع سرشار نمایندگی برسند و این به طور طبیعی، همراه با زمانی میشود که اعتماد عمومی از نهاد دموکراسی نمایندگی ضعیف میشود (فاصله گیری بین مردم و مسئولان)، در این حالت است که امکان رشد پوپولیسم بیشتر فراهم میشود.