خلاصة:
بافت فرسوده، به مفهوم فرسودگی کالبدی و اجتماعی، محصول تاثیر و تاثر متقابل فرایندهای اجتماعی و فضای جغرافیایی است. بدین سبب موضوع بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری، همواره یکی از مسائل و چالش های شهرهای امروزی است، که اندیشمندان حوزه های مختلف و مدیران شهری را به حیطه تلاش در جهت بهسازی و نوسازی آن کشانده است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل ساختار فضایی- کالبدی بافت فرسوده شهری با استفاده از روش تحلیل استراتژیک- سلسله مراتبی در منطقه17 شهرداری تهران می باشد. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. اطلاعات مورد نیاز آن به صورت کتابخانه ای و میدانی است. در مرحله تحلیل ابتدا مقادیر و داده های(نقاط قوت و ضعف، فرصت و تهدید) و کلیه شاخص ها با مدل(Swot) استخراج شدند سپس بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP) به وزن دهی شاخص های مربوطه پرداخته شده است. و در انتها اولویت ترین راهبردهای ساماندهی بافت فرسوده این منطقه شناسایی شد. نتایج حاصله نشانگر آن است که رویکرد مداخله مشارکتی به صورت بهسازی و نوسازی در بافت در اولویت اول مداخله قرار دارد. بدین صورت که قسمت های عمده بافت در حواشی خیابانهای اصلی آن با توجه به شاخصهای مطرح شده و گستردگی پراکنش آنها و وزنهای بدست آمده از نظرات کارشناسان عمدتاً نیازمند مداخله به صورت بهسازی و نوسازی می باشد.
Worn tissue, in the sense of physical and social burnout, is the product of the interaction of social processes and geographical space. For this reason, the issue of improving and renovating worn-out urban structures has always been one of the issues and challenges of today's cities, which has led thinkers in various fields and city managers to try to improve and modernize it. The main purpose of the present study is to analyze the spatial-physical structure of the worn-out urban fabric using the strategic-hierarchical analysis method in District 17 of Tehran Municipality. The research method is descriptive-analytical and survey. The required information is library and field information. In the analysis stage, first the values and data (strengths and weaknesses, opportunities and threats) and all indicators were extracted with the model (Swot), then based on the hierarchical analysis method (AHP), the relevant indicators were weighed. Finally, the most important strategies for organizing the worn-out tissue of this region were identified. The results indicate that the participatory intervention approach in the form of improvement and modernization in the context is the first priority of the intervention. Thus, the major parts of the texture on the outskirts of its main streets, according to the indicators and the extent of their distribution and the weights obtained from the opinions of experts, mainly require intervention in the form of improvement and modernization.
ملخص الجهاز:
واژگان کليدي: ساختار فضايي- کالبدي، بافت فرسوده شهري، روش تحليل استراتژيک - سلسله مراتبي(-SWOT (AHP ١- مقدمه در چند دهه گذشته رشد جمعيت و گسترش کالبدي نقات شهري کوچک و بزرگ متناسب با روند تامين مسکن و خدمات پايه به ويژه براي گروه هاي کم درآمد نبوده و نظام برنامه ريزي نتوانسته به تقاضاي اين گروه ها به تناسب با توان مالي آنها پاسخ دهد.
٢- اهداف پژوهش هدف اين پژوهش راهبرد هاي مديريت بحران در سکونتگاههاي بافت فرسوده منطقه ١٧ شهرداري تهران با استفاده از روش تحليل استراتژيک - سلسله مراتبي(SWOT-AHP) و با تأکيد بر ساماندهي و توانمند سازي مي باشد زيرا کم کاري و بي تفاوتي نسبت به تغييرات و رشد سريع جمعيتي و فيزيکي در اين محلات و کوتاهي در برخورد با اين پديده آثار مخربي در حال حاضر و آينده نه چندان دور در پي خواهد داشت اين آثار مخرب ممکن است به صورت اجتماعي و يا حوادث طبيعي بروز پيدا کند، پس مديريتي يکپارچه و کارآمد همراه با برنامه ريزي دقيق در اين محلات اين ضرورت را پيدا مي کند که هرچند به طورکامل و قاطع نتوان با اين پديده و آثار مخرب آن مقابله کرد اما تا حدودي مي توان با مديريتي صحيح و توانمند از آن جلوگيري کرد و از پيامدهاي مخرب آن تا حدودي کاست .