خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر تبیین ذهن آگاهی بر اساس تنظیم هیجان و فعالیت نظام های بازداری- فعالسازی رفتاری در دانشجویان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان درسال تحصیلی ۹۸-۹۷ بود. تعداد ۳۷۳ دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه های ذهن آگاهی فرایبورگ، نظام های بازداری- فعالسازی رفتاری کارو و وایت و پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گروس و جان روی آنان اجرا شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که نظام بازداری رفتاری بر ذهن آگاهی اثر مستقیم و منفی دارد (۰/۰۱>p). نظام فعالسازی رفتاری بر ذهنآگاهی اثر مستقیم و مثبت دارد (۰/۰۱>p). ارزیابی مجدد هیجان بر ذهن آگاهی اثر مستقیم و مثبت دارد (۰/۰۱>p). سرکوبی هیجان بر ذهن آگاهی اثر مستقیم و منفی دارد (۰/۰۱>p). بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که نظام بازداری- فعالسازی رفتاری و ارزیابی مجدد و سرکوبی هیجان متغیرهای هستند که تعیینکننده سطوح ذهن آگاهی است. مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی با داده ها برخوردار بود.
The present study aimed to explain the mindfulness with due attention to emotion regulation and Behavioral Inhibition/Activation Systems among university students. The statistical population of this study is all university students of Bu-Ali Sina University in Hamadan in the academic year 2018-2019. 373 subjects were selected by Convenience sampling method sampling method. Students completed Fariburg mindfulness questionnaire, Caro & White behavioral inhibition/ activation systems questionnaire, and Gross & John Emotion regulation Strategies Questionnaire. Pearson correlation and Structural equation modeling were used for data analysis were used To analyze the data. The results showed that behavioral inhibition system has a direct negative effect on Mindfulness (P<0/1). The behavioral activation system has a direct positive effect on mindfulness(P <0/01). Reassessment of excitement has a direct positive effect on mindfulness (P <0/01). Emotional suppression has a direct negative effect on Mindfulness. (P <0/1). According to the findings, it can be concluded that behavioral activation inhibitory system and re-evaluation and Emotional suppression are variables that determine levels of mindfulness. The proposed model has a good fit with the data.
ملخص الجهاز:
نتايج نشان داد که نظام بازداري رفتاري بر ذهن آگاهي اثر مستقيم و منفي دارد (٠٠١ کليدواژه ها: ذهن آگاهي ، تنظيم هيجان ، نظام بازداري - فعال سازي رفتاري ، دانشجو o دريافت مقاله : ١٣٩٩/١/١٧ تصويب نهايي : ١٣٩٩/٧/٧ * گروه روان شناسي دانشگاه بوعلي سينا، همدان ، ايران l مقدمه ذهن آگاهي شيوه اي است براي پرداختن توجه که از مراقبه شرقي نشأت گرفته و به عنوان توجه کامل به تجربيات زمان حال به شکل لحظه به لحظه ، توصيف شده است (مارلات و کريستلر، ١٩٩٩).
در اين پژوهش با استفاده از پژوهش هاي پيشين و ادبيات پژوهشي در خصوص عوامل تأثيرگذار بر ذهن آگاهي که به برخي از آن ها اشاره شد و همچنين با در نظر گرفتن عوامل مهم و متغيرهاي پيشبين و تأثيرگذار، مدلي براي تبيين ذهن آگاهي بر اساس تنظيم هيجان و فعاليت نظام بازداري - فعال سازي رفتاري ارائه شده که در شکل زير آورده شده است .
مدل مفهومي تبيين ذهن آگاهي بر اساس تنظيم هيجان و فعاليت نظام هاي بازداري - فعال سازي رفتاري در دانشجويان l روش پژوهش حاضر، از لحاظ هدف از نوع پژوهش هاي بنيادي و از نظر شيوه جمع آوري داده ها ازجمله پژوهش هاي توصيفي همبستگي از نوع الگوي معادلات ساختاري بود که در آن روابط بين متغيرها در قالب يک الگوي مفهومي مورد بررسي قرار گرفت .