خلاصة:
چکیدهبروز پاندمی کرونا (covid-19) در اوایل سال ۲۰۲۰ میلادی، ضرورت توسعه راهبردهای بشر محور در بحرانها را بدیهیتر نموده است. استانداردهای جهانی کار، الگوهای مدون از رویکرد بشر محور جهت تحقق عدالت اجتماعی میباشند. نظام بینالمللی کار در این برهه با چالش جدیتر کار شایسته و آینده کار مواجه گردیده است. در شرایط کنونی، استانداردهایی همچون اشتغال، بهداشت، ایمنی و حمایت کارگران به ویژه در گروههای خاص کاری مهاجرین، زنان، کودکان و دیگر گروههای آسیبپذیر اهمیت بسیاری یافته است. تابآوری در بحران از سویی مستلزم شناخت و پیادهسازی فرصتهای تحقق استانداردهای جهانی کار است و از دیگر سوی رفع خلأها و چالشهای اجرای آنها را ضروری ساخته است. این نوشتار با رویکرد توصیفی_تحلیلی به واکاوی آثار بحران کرونا بر استانداردهای جهانی حوزه کار و اشتغال پرداخته و نتیجه میگیرد پاندمی کرونا، مصداق نوظهور بحران و چالشهای آینده کار میباشد که چون اشتغال را به نحو غیر قابل پیشبینی دگرگون نموده است، نظام جهانی را ناگزیر به اتخاذ خط مشی مینماید. رویکردهایی چون ترسیم نقشه نوین مشاغل آینده، استانداردسازی و بازبینی هنجارهای موجود کار جهانی همچون تحول ترتیبات کاری (دورکاری) و حمایت از کارگران و بنگاههای اقتصادی، راهبرد اساسی تابآوری در بحران کنونی خواهد بود.
AbstractThe emergence of the Corona pandemic )covid-19( in early 2020 has made the need for the development of humanitarian strategies in Crisis more obvious. The international labour system at this time is facing a more serious challenge of decent and future work. In the current situation, standards such as employment, health and safety and workers support, especially for a special group of migrants, women, children and other vulnerable groups, have become very important. crisis resilience, on the other hand requires recognizing and implementing opportunities to meet global standards and on the other hand, has made it necessary to close gaps and challenges in their implementation. This paper uses a descriptive-analytical approach to analyze the effects on the corona crisis on the global standards in the field of Labour and Employment and concludes that Corona pandemic is an emerging example of the crisis and future challenges of work that, because it has transformed employment in on unpredictable way, forces the word system to adopt a policy. approaches such as plotting future jobs, standardizing and reviewing global labour norms, including work arrangement (Telework), and supporting workers and workplaces will be a key resilience strategy in the current crisis.
ملخص الجهاز:
اين نوشتار با رويکرد توصيفي_تحليلي به واکاوي آثار بحران کرونا بر استانداردهاي جهاني حوزة کار و اشتغال ميپـردازد و نتيجـه ميگيرد پاندمي کرونا، مصداق نوظهور بحران و چالش هاي آينـده کـار اسـت کـه چـون اشتغال را به نحو غير قابل پيش بيني دگرگون نموده است ، نظام جهاني را ناگزير به اتخاذ خط مشي مي نمايد.
استانداردهاي جهاني کار، به ويژه در حوزة ايمني و بهداشت محيط کـار، تعليـق قراردادهـاي کاري، حفظ اشتغال و حمايت از گروه هاي خاص کارگري از زمرة قواعد جهـاني انـد کـه راهبـرد تاب آوري در بحران کنوني را ارائه مينمايند، اما بعضا مواجه با چالش هاي اجرايـي و بـه عبـارتي تحت تأثير استراتژيهاي ملي قرار گرفته اند.
مستند به مقاوله نامۀ شمارة ١٦٨ سازمان بين المللي کار با عنوان ترويج اشـتغال و حمايـت در برابر بيکاري مصوب ١٩٨٨، کارگراني که به دليل آثار کرونا و در راستاي سلامتي و ايمني رابطـۀ شغلي آنها معلق يا فسخ گرديده است ، بايـد از حـق دريافـت مزايـاي بيکـاري و مسـاعدت هـاي / 1.
ضرورت بازنگري و تقويت مسئوليت هاي کارگران و کارفرمايان در ايمني کارگاه ها برابر مقاوله نامۀ بـين المللـي کـار شـمارة ١٥٥ بـا عنـوان ايمنـي و بهداشـت شـغلي ، چنـين مسئوليت هايي براي کارفرمايان در اتخاذ اقـدامات پيشـگيرانه و حمـايتي بـراي کـاهش حـوادث پيش بيني گرديده است : الف ) کارفرمايان بايد ملزم گردند در حدي که منطقي و ممکن است ، ترتيبـي اتخـاذ نماينـد کـه محل کار، دستگاه ها، تجهيزات و فرايندهاي کار تحت نظارت آنها، ايمن بوده ، خطري متوجه سلامتي کارگران نگردد.