خلاصة:
Aims: Using correct ergonomic principles is the main preventive factor while employees use computers. This study aimed to investigate the effect of applying the Extended Parallel Process Model in adopting preventing behaviors of physical injuries caused by the computer on female employees of comprehensive service health centers.
Methods: This semi-experimental study was performed on 166 female employees of the Health Centers of West Ahvaz in 2018-2019. Participants were selected by census method, and after completing the pre-test questionnaire, they were randomly divided into two experimental groups and one control group. The educational intervention was performed based on the Extended Parallel Process Model by sending a daily educational SMS for one month. Two months after sending the last SMS, participants completed the research questionnaire again. Data were analyzed by SPSS 22 software using ANOVA, Kruskal-Wallis, paired T, Wilcoxon, and Friedman tests.
Findings: There was no significant difference between the scores of the Extended Parallel Process Model constructs in the experimental and control groups before the intervention (P>0.05). A significant difference was observed in the mean scores of the perceived sensitivity and severity, response effectiveness, self-efficacy, and behavior in the intervention groups two months after the intervention (P
Conclusion: Training by the Extended Parallel Process Model enabled the test group participants to be in a position to adopt protective behavior. The findings showed that focusing on high-performance content messages promotes preventive behaviors for computer-assisted physical injuries.
مقدمه: به کار بردن اصول صحیح ارگونومی در زمان استفاده از رایانه توسط کارکنان، از مهم ترین موارد پیشگیری از آسیب های جسمی کار با رایانه می باشد. عدم بکارگیری این اصول سبب کاهش پیشرفت و کاهش میزان بهره وری و نیز بروز اختلالات اسکلتی عضلانی و بینایی می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی مداخله ی آموزشی مبتنی بر الگوی فرایند موازی توسعه یافته بر اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از آسیب های جسمی کار با رایانه در کارکنان زن مراکز بهداشتی غرب اهواز می باشد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 166 نفر از کارکنان زن مراکز بهداشتی غرب اهواز، به روش سرشماری انتخاب شدند و پس از تکمیل پرسشنامه پیش آزمون ، به تصادف به دو گروه آزمون و یک گروه کنترل تقسیم شدند. مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی فرایند موازی توسعه یافته به روش ارسال روزانه یک پیامک آموزشی به مدت یک ماه انجام شد. پس از دو ماه، شرکت کنندگان پرسشنامه مربوط به پژوهش را مجددا تکمیل کردند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنف و کروسکال والیس از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که پس از دو ماه اختلاف معنی داری بین متغیر سن و سایر متغیرهای جمعیت شناختی در سه گروه یافت نشد (P>0/05). همچنین قبل از آموزش اختلاف معنی داری بین نمره سازه های الگوی فرایند موازی توسعه یافته در گروه های آزمون و گروه کنترل وجود نداشت (P>0/05). اما دو ماه پس از مداخله آموزشی، اختلاف معنی دار در میانگین نمره سازه حساسیت و شدت درک شده، اثربخشی پاسخ، خودکارآمدی و رفتار در گروه های مداخله ملاحظه گردید (P).
نتیجه گیری: آموزش مبتنی بر الگوی فرایند موازی توسعه یافته باعث شد که شرکت کنندگان گروه های آزمون در مرحله فرایند کنترل خطر و در موقعیت اتخاذ رفتار محافظتی قرار بگیرند. یافته های پژوهش نشان داد که جهت ارتقاء اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از آسیب های جسمی کار با رایانه، به پیام های با محتوای کارآمدی بالا تمرکز بیشتری شود.