خلاصة:
مقدمه: توجه به عوامل مؤثر بر ازدواج به عنوان مهمترین انتخاب زندگی فرد، همواره مورد توجه متخصصان حوزه خانواده است.
هدف: هدف از این پژوهش پیشبینی رغبت به ازدواج براساس مشکلات بین فردی با میانجیگری نگرش به عشق در دانشجویان بود.
روش: پژوهش از لحاظ هدف بنیادی و از نظر روش مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیهی دانشجویان دختر دانشگاههای شهر سنندج در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. تعداد ۳۶۰ نفر به روش نمونهگیری غیر تصادفی سهمیهای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه رغبت به ازدواج (MDQ)، پرسشنامه مشکلات بین فردی (IIP-۳۲) و مقیاس نگرش به عشق (LAS) بود. دادهها با شاخصهای میانگین، انحراف معیار، آزمون همبستگی پیرسون و روش مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS نسخه ۲۵ و AMOS نسخه ۲۴ تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که مسیر مستقیم مشکلات بین فردی (۰/۱۶-)، عشق رمانتیک (۰/۳۰) و فداکارانه (۰/۱۹) به رغبت نسبت به ازدواج معنیدار بود. همچنین مسیرهای مستقیم مشکلات بین فردی (۰/۴۰ و ۰/۳۰) به عشق رمانتیک و دوستانه و مسیرهای غیرمستقیم مشکلات بین فردی به رغبت به ازدواج با میانجیگری عشق رمانتیک (۰/۱۰-) و دوستانه (۰/۰۲-) معنیدار بودند (۰/۰۵>p). دیگر یافتهها نشان داد مسیر مستقیم عشق دوستانه (۰/۰۱) به رغبت به ازدواج و مسیر مستقیم مشکلات بین فردی (۰/۰۴-) به عشق فداکارانه و همچنین مسیر غیرمستقیم مشکلات بین فردی به رغبت به ازدواج با میانجیگری عشق فداکارانه (۰/۰۰۲-) معنیدار نبودند (۰/۰۵>p).
نتیجهگیری: در کل با توجه به نتایج چنین استنتاج میشود که عشق رمانتیک و دوستانه قادر به تعدیل آسیبهای ناشی از مشکلات بین فردی و ترغیب کننده فرد به ازدواج است.
Introduction: Family experts always consider paying attention to the factors that affecting marriage as the most important choice in one's life.
Aim: The aim of present study was to predict marriage tendency based on interpersonal problems mediated by love attitude in students.
Method: The research was fundamental in terms of purpose and in terms of methods was a structural equation modeling. Population included all female students of Sanandaj Universities in the academic year of 2018-2019. 360 female students chosen by quota non-random sampling method. Instruments were Marriage Desire Questionnaire (MDQ), Interpersonal Problems Questionnaire (IIP-32) and Love Attitude Scale (LAS). Data analyzed by mean, standard deviation, Pearson correlation test and structural equation modeling using SPSS-25 and AMOS-24 software.
Results: Result showed that The direct path of interpersonal problems (-0.16), romantic love (0.30) and selfless love (0.19) to marriage tendency were significant. Also direct path of interpersonal problems (0.40 and 0.30) to romantic and friendly love, Indirect paths of interpersonal problems were significant (p0.05).
Conclusion: In whole according to finding Romantic and friendly love able to moderate the damage caused by interpersonal problems and motivates the person to marriage.